🎥 Het ego van Bouchez kent geen morele grenzen

De waarheid van de hardste roeper.

Wat aanvankelijk een relatief rustig parlementair vragenuurtje leek te worden, ontaardde donderdag in een verbale boksmatch. De verkiezingen loeren om de hoek en dan steken politici volgaarne een tandje bij. Bovendien draaide een en ander om het enfant terrible van de Belgische politiek,  MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez. De flamboyante Waal liet zich eerder deze week op ‘Radio Judaïca’ uiterst onhandig ontvallen dat hij een recente aanval op de biepers van Hezbollah-leden in Libanon als een “geniale zet” beschouwde. De bewuste actie, waar Israël naar verluidt achter zou zitten, kostte het leven aan 37 mensen, waaronder onschuldige burgers en kinderen.Dat deze uitspraak in de Kamer niet zonder slag of stoot zou passeren, was te verwachten.

Rajae Maouane ontsteekt het kruitvat

Tijdens het vragenuurtje besloot Ecolo-Kamerlid Rajae Maouane het vuur aan de lont te steken door Bouchez' woorden scherp aan te kaarten bij uittredend minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib. Hadja is van dezelfde partij als Georges-Louis, sterker nog, hij is haar voorzitter. In een emotionele tirade vroeg Maouane welk moreel kompas je moet volgen om zo'n aanval "geniaal" te noemen. Nee, ze was niet mild: "Deze aanval was een regelrechte schending van het internationaal recht, een oorlogsmisdaad die veroordeeld moet worden."

Zij kreeg direct steun van PS-Kamerlid Christophe Lacroix, die eveneens de aanval veroordeelde en de term "oorlogsmisdaden" zonder aarzelen in de mond nam. De spanning in de Kamer liep richting kookpunt toen PVDA-boegbeeld Peter Mertens zich in het debat mengde en Bouchez' uitlatingen vergeleek met eerdere controversiële uitspraken van N-VA-Kamerlid Theo Francken. Mertens, nooit vies van een stevig statement, sprak van “een schande voor het parlement.”

Bouchez: woede en interrupties

En toen gebeurde het onvermijdelijke: Bouchez liet zich niet zomaar bekritiseren en begon luidkeels zijn ongenoegen te uiten nog voor het zijn democratische beurt aan de microfoon was. Deze ongeplande tussenkomsten van de kersverse Kamerlid-voorzitter deden de situatie compleet escaleren. Zijn bulderende interrupties noopten Kamervoorzitter Peter De Roover om het debat meermaals stil te leggen, wat tot grote frustratie leidde bij Ecolo en Groen. Stefaan Van Hecke, fractieleider van Groen, beschuldigde De Roover ervan dat hij kostbare spreektijd liet wegtikken door het gekibbel en wees beschuldigend naar de voorzitter. Bouchez was niet van plan zich te laten intomen en stormde richting het spreekgestoelte om zijn beklag te doen, wat resulteerde in een ongezien schouwspel vol vingerwijzingen en beschuldigingen.

Lahbib: "Politieke spelletjes"

Terwijl de Kamer zich nog in het politieke tumult bevond, koos uittredend minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib voor een opmerkelijke strategie: ze bestempelde het hele incident als "spektakel" en verwees het naar de categorie "politieke spelletjes" die in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen worden gespeeld. Lahbib nam geen afstand van de uitspraken van Bouchez en waarschuwde eerder impliciet dat de focus verlegd moet worden naar diplomatieke oplossingen. Ze benadrukte de complexiteit van de situatie in het Midden-Oosten, waarbij zowel Israël als de Libanese en Gazaanse strijdende partijen verantwoordelijk zijn voor aanvallen die ook de burgerbevolking treffen.

De Roover: “Technische kwestie”

Kamervoorzitter De Roover leek de controle volledig kwijt, vooral toen hij besloot om de discussie over de onderbrekingen te evacueren naar de conferentie van fractieleiders van volgende week. Het debat over de vraag of Kamerleden tijdens vragenuurtjes beroep kunnen doen op ‘persoonlijke feiten’ – een eerder technische kwestie – werd daarmee voor later geparkeerd, maar de sfeer in de Kamer bleef geladen.

Politieke slagveld

Wat begon als een vraag om morele duiding, ontaardde in een complete politieke veldslag waarbij iedereen zijn positie stevig verdedigde. Bouchez' woorden hebben duidelijk diepe wonden geslagen bij zijn politieke opponenten, maar ook in zijn eigen rangen worden stilaan vragen gesteld over zijn ongezouten stijl. Hoe dan ook, kan je je vragen stellen bij de grote mond van Bouchez. Tot hoe ver je mag gaan? We kunnen ons niet voorstellen dat een gelijkaardige uitspraak uit de mond van ene – zeg maar – Filip Dewinter met dezelfde politieke mantel der liefde zou worden bedekt. Bouchez vindt overigens nog altijd dat hij gelijk heeft en zich nergens voor hoeft te excuseren, zoals blijkt uit zijn babbel met ‘Villa Politica’: “Alles is verlopen binnen de normen van oorlog.” Of nog: "Ik ben niet anti-Israël, wel tegen terroristen. Ik stel vast dat in zomer niet veel over Midden-Oosten is gepraat, maar nu wel weer met gemeenteraadsverkiezingen. Dit conflict is geen politiek instrument"

(Foto: screenshot De Kamer)