Straffe toebak: de makers van ‘Undercover’ en ‘Ferry Bouwman’ blijken de series en films nogal gedetailleerd op échte feiten gebaseerd te hebben, terwijl ze iedereen wijsmaakten dat ze ze zelf hadden uitgevonden. De ‘echte Ferry Bouwman’ schreef er een boek over. En Belgische boekhandelaren, die doen het in hun broek van de grote schrik.
Het zijn dan ook niet bepaald waaghalzen, die Belgische boekhandelaren. Eerder durfden ze dit boek over de Limburgse gevallen pornokoning niet in de winkels leggen, omdat er in uitgelegd wordt hoe zedendelinquenten de macht hebben over bepaalde, stoute Belgische politiekers. En nu dus dit boek weer.
Stel je voor: je runt rustig een miljoenenimperium vanop een bouwvallige camping net over de grens, en dan komen er ineens een stel undercoveragenten in een oubollige caravan naast je kamperen. Dit klinkt als de opzet van een nieuwe Netflix-reeks, maar voor Janus van Wesenbeeck was het ooit gewoon de realiteit. Zijn ‘vakantieoord’ in Lommel werd jaren terug het toneel van een undercoveroperatie die zelfs Scorsese niet beter had kunnen bedenken. Met als resultaat: tien jaar cel, en een levensverhaal dat de wereld rondgaat onder de naam ‘Ferry Bouman’.
Inderdaad, de razend populaire serie Undercover, en nu ook de opvolgers Ferry en binnenkort Ferry 2, zijn tot in de details gebaseerd op de avonturen van onze Janus. Toch beweert Netflix doodleuk dat hun Brabantse crimineel niets met Van Wesenbeeck te maken heeft. Maar Janus, intussen 62 en officieel met pensioen, trapt daar niet in. “Ze hebben zelfs mijn uitspraken in de mond van dat personage gestopt,” klaagt hij. “Het ‘ik ruik jullie soort’ komt recht uit mijn rechtszaak.” En het wordt nog straffer: volgens Janus hebben de undercoveragenten zélf acteurs als Frank Lammers gecoacht. Ja, je leest het goed. De Netflix-producers kunnen blijkbaar zelfs geen fictie maken zonder een handleiding.
Janus blijft er echter niet lijdzaam bij staan. Terwijl de hele wereld Ferry omarmt als hun favoriete foute slechterik, overweegt hij juridische stappen. “Dat Baby Reindeer-geval – weet je wel, die serie over die stalker – heeft me aan het denken gezet. Daar mengen ze feiten en fictie, net zoals bij mij. Moest ik die mensen hun stijl dan ook maar overnemen?” Geld lijkt hem minder te interesseren. Wat Janus vooral wil, is gerechtigheid: “Ik wil gewoon dat ze toegeven dat Ferry op mijn leven gebaseerd is. Iedereen denkt nu dat ik mensen voor een frikandel omleg!”
En alsof het allemaal nog niet genoeg is, trekt Janus inmiddels ook de boekenplank op. Onder de noemer Drugsbaron schreef misdaadjournalist Vico Olling zijn levensverhaal op, inclusief wat ‘interessante’ foto’s van undercoveragenten. Het boek is een hit in Nederland, maar in België nauwelijks te vinden – want, jawel, de Belgische politie dreigt nu zelfs met juridische stappen tegen boekverkopers. Schrik dat hun beste geheimagenten ontmaskerd worden, waarschijnlijk.
En zo zie je maar: als ‘t geen politici zijn die Belgische boekenverdelers bedreigen, dan zijn ‘t de flikken wel.
RR
