Weinig stof tot nadenken.
Het duurde tot in de negentiende eeuw dat zowel mannen als vrouwen badkleding gingen dragen. Daar echt mee zwemmen? Nou nee. Je kwam uit een koetsje tevoorschijn en mocht je even onderdompelen in zee. In een kledingstuk van wol dat je hele lijf bedekte. Je moet er toch niet aan denken. Dat de wol kriebelde laat zich raden, en als het nat wordt plakt het aan je lijf en wordt loodzwaar. Daar kon je eigenlijk helemaal niet mee zwemmen. Dat was ook niet de bedoeling. Je wilde gewoon even gezien worden en verkoeling zoeken aan zee. In die tijd was bruin worden ook helemaal niet aan de orde. Mensen met een bruine huid waren arbeiders die dagenlang in de volle zon stonden te werken. Als je tot een hogere klasse behoorde, deed je dat niet. Dan wenste je juist een blanke huid en wilde je je hele lijf het liefst bedekken zodat de zon daar geen vast op kreeg. Overigens baadden mannen gescheiden van vrouwen. Nja, er is veel veranderd.
