“Jullie zijn allemaal Joden, jullie zijn allemaal Jodenproducten.”
In een oorlog is de waarheid het eerste wat sneuvelt. Informatie is een wapen dat door beide kampen wordt misbruikt. Wie onvoldoende tussen de lijnen kan lezen, heeft een mening zoals die wordt opgelepeld. De richting van je schotelantenne bepaalt de waarheid. Een andere waarheid komt via de kabel en heet dan 'duiding’.
Dat het conflict in Gaza iemand kan doen doldraaien, bewijst deze video. We horen hoe een vrouw met een ‘oosters’ accent een pak meel terug brengt bij de kassa van de Lidl.
"Ik wil mijn centjes terug, ik ben niet tevreden”, horen we haar zeggen. De kassierster - die druk bezig is - begrijpt het niet helemaal. Maar ze neemt toch even de tijd voor de ontevreden klant. Wacht eens even, het pak is nog gesloten.
De cameravrouw geeft haar geheim niet meteen prijs, alsof ze er vanuit gaat dat de kassierster zelf wel zal opmerken wat er fout is. Maar dat gebeurt niet.
“Is er iets mis mee”, vraagt de kassierster onschuldig en beleefd.
“Ja, heel grote mis, dat zie je toch.”
“Hoe kan ik dat zien in de verpakking.”
“Dat is Israël, die verpakking.”
Het hoge woord is er uit. Wat dan volgt, tart de verbeelding. Het pak meel staat voor dode kinderen.
Wanneer iemand uit de rij reageert, wordt die afgedreigd. “Pas maar op gij.” Denk maar niet dat Amerika je zal kunnen beschermen. “Jullie zijn allemaal Joden, jullie zijn allemaal Jodenproducten.”
Het cameravrouwtje roept vervolgens uit dat ze nooit meer in de Lidl iets zal kopen en voortaan naar de Albert Heijn gaat, want : “Albert Heijn, Holland, steunt de 'muslimman'.”
“Bedankt en tot ziens” hangt er boven deur van de Lidl. Maar niet (meer) voor deze vrouw.
