De geschiedenis van Crocs kun je zonder enige overdrijving als stormachtig omschrijven.
In 2005 veroverden ze vanuit niets de slippermarkt. Nochtans zagen de felgekleurde klompen er spuuglelijk uit. Maar gelukkig waren niet de looks het grootste verkoopsargument, maar wel dat ze praktisch onverwoestbaar, goedkoop, comfortabel en gemakkelijk te reinigen waren. In 2007 boekte het bedrijf een omzet van bijna 850 miljoen dollar. Niet slecht, als je weet dat het slechts een bedenksel was door een groepje vismaten, die het ook wel handig vonden als de schoen in water bruikbaar was en bleef drijven.
Toch bleef het sprookje niet duren. Het dragen van Crocs bleek namelijk slecht te zijn voor de voeten. De zachte zool veroorzaakte instabiliteit waardoor spieren en pezen harder moesten werken en eerder vermoeid werden. Erger nog, als je te lang op Crocs loopt, gaat de voet veel te ver naar binnen, waardoor ook je knie- en heupgewricht niet goed scharnieren en daar eerder beschadiging in het gewricht (artrose) kan optreden.
De plastic slipper met gaatjes heeft al meerdere keren op de rand van het faillissement gestaan, maar wist zich altijd te redden. Beter nog, Crocs Inc. boekte dit jaar zelfs terug een flinke omzetgroei. Lelijke items zo ironisch dat ze telkens weer trendy worden, zeg maar.
Het verbaast ons dat in al die jaren dat de makers van Crocs met onze voeten hebben gespeeld, dat ze compleet de handen hebben genegeerd. Een euveltje dat dringend moest verholpen worden, vonden de jongens achter het YouTube-kanaal Unnecessary Inventions.
Via een 3D-printer en met plastic dat zeer dicht aansluit aan CrosliteTM, het revolutionaire closed-cell harsmateriaal van Crocs, slagen ze erin het allereerste paar Crocs handschoenen te creëren.
De cirkel van de marginaliteit is nu eindelijk rond.
