“Wij gaan voor kwaliteit. Als ik zie dat ze ergens goedkope wijn serveren, bestel ik een pot bier”
Voor de slotaflevering van ‘De families die hun volk laven’ trekken we naar Genoelselderen, waar vader en dochter van Rennes in de prille jaren 90 de Belgische wijnbouw opnieuw op de kaart zetten. “De naam van onze wijn heeft niets met selder te maken.”
Geen bemoeienissen
Tijdens een reis naar Amerika had de toen zeventienjarige dochter Joyce lang nagedacht. Bij thuiskomst zei ze dat zij de wijn wel wilde maken. “Ik vond het prachtig”, glundert Jaap. “We spraken meteen een taakverdeling af. Ik zou voor de wijngaarden zorgen en zij voor de wijn. Ik waarschuwde haar: ‘Als de wijn slecht is, zeg ik aan iedereen dat jij hem gemaakt hebt.’ Maar als hij goed is, ga ik niet met de eer lopen. Want ik bemoei me niet met wat zij doet. En omgekeerd.”
Belgen hebben zwakke ruggen
Voor de oogst en andere piekmomenten duiken een pak seizoensarbeiders op. “Allemaal buitenlanders”, zegt Jaap. “Belgen komen niet meer. Ah nee, want wij hebben allemaal zulke zwakke ruggen, hè. Bovendien is het verschil tussen steun trekken en werken blijkbaar te klein. Voor dat beetje extra geld komen ze niet meer uit hun bed.”
Bruiloft Regi en Elke
Waar kon presentatrice Elke Vanelderen drie jaar geleden beter haar bruiloft met Regi Penxten vieren dan in het kasteel van haar verre voorvader Godenoel? Joyce vertelt: “Wij hadden het hele dorp op voorhand verwittigd dat er vuurwerk zou zijn en veel lawaai tot diep in de nacht. We deden hen een voorstel: ‘Geef die avond zelf een tuinfeest! Het wordt prima weer. Wij zorgen voor vuurwerk en muziek.’ Die bruiloft heeft uiteindelijk tot half acht ’s ochtends geduurd. En niemand heeft de politie gebeld.”
Lees verder in P-magazine, ook beschikbaar op Android en iPad.
Foto: Kris Van Exel
Tekst: Patrick Vincent
