Sylvester Stallone verkeert nog steeds in uitstekende conditie. Wat wil je, met een trainingsschema waar gewone stervelingen als jij en ik nog niet aan durven te beginnen.
Geen wonder dat hij met zo'n uitstekende conditie geen problemen heeft om een criminele Mexicaanse bende in de pan te hakken. Dat is toch het uitgangspunt van zijn laatste Rambo-film Last Blood. De film is een gewelddadige mix tussen Taken en Logan, gekruid met een beetje Amerikaans machismo.
De film wordt ondertussen niet gespaard van kritiek. De hoogbejaarde Rambo lijkt nog steeds het effectieve eenmansleger van weleer te zijn en de vredige leefstijl van de afgelopen tien jaar heeft hem niet in het minste verzwakt. Realistisch? Nope. Vermakend? Best wel. Al was het maar om het feit dat we nog eens een ouderwetse actieheld van vroeger weer aan het werk kunnen zien, die geen nood heeft aan green screens, superheldenpak of make-up effecten om immens bad ass over te komen.
Maar dat we Rambo nog steeds aan het werk zien, hebben we te danken aan een kleine beslissing die Stallone 37 jaar geleden nam. In het boek First Blood, geschreven in 1972 door David Morell, stierf namelijk het personage John Rambo. Tien jaar later kwam de verfilming met Stallone in de hoofdrol en het script zou de verhaallijn van het boek trouw volgen.
Dus ook de sterfscène van Rambo. Maar nadat deze werd opgenomen vonden Sly en regisseur Ted Kotcheff het toch niet zo een bevredigend einde en waren ze van mening dat de Vietnam-veteraan een beter lot verdiende. Dus ze namen vlug een ander einde op waarin Rambo bleef leven. Met tot gevolg een reeks succesvolle sequels en misschien wel de meest iconische actieheld uit de jaren 80.
Hoe precies Rambo aan zijn einde zou gekomen zijn, zie je hier beneden.
Opstaan uit de doden.... is er iets wat John Rambo niet kan?
