N-VA past haar statuten voor de vierde keer aan.
De Wever is en blijft de grote leidsman van de Nieuw-Vlaamse Alliantie. Normaal gezien mag een voorzitter maximum twee termijnen voor-zitten. De Wever zal dat wellicht voor de zesde keer doen, tot 2023.
Op vraag van het partijbestuur heeft de partijraad in een geheime en schriftelijke stemming met 92,7 procent van de stemmen een statutaire afwijking goedgekeurd voor De Wever. Dat is een Stalinistische score. Het is de vierde keer dat de partij die statuten aanpast op maat van Bart, ook dat is Stalinistisch. Een vergelijking die niet opgaat uiteraard, maar de score en lange staat van dienst tonent wel aan dat De Wever nog altijd het lichtende en inspirerende boegbeeld van zijn partij is.
Het beloven woelige jaren te worden. Zoals het er nu naar uitziet zal de N-VA vanuit de federale oppositiebanken opereren. Je kan je de vraag stellen of dat de rol is van de grootste partij van het land en of het bevorderlijk is voor een natie die door een virus op de knieën is gedwongen.
Maar in de Belgische politiek is het wijs om je niet te veel vragen te stellen.
