Hoezo, kan dat genotsknopje verslijten dan?
Herman Brusselmans schreef een column voor Humo. Daarin stelt hij dat hij net een nieuw boek klaar heeft, en reeds nadenkt over een volgende: “Een keiharde klacht tegen het migratiebeleid, getiteld, ‘De vluchtelingen hangen m’n kloten uit’. Of desnoods een vertelling over een Vlaamse rockgroep genaamd De Britse Variant, die een hit scoort met de song ‘Prinses Elisabeth is een lesbo’, waarop het koningshuis de band een proces aandoet, dat gewonnen wordt door De Britse Variant.”
Maar vooraleer hij daar aan begint, wil de langharige schrijver eerst een rustperiode inlassen. “Vraag het maar aan andere professionals zoals Lize Spit, Jeroen Olyslaegers, Tom Lanoye, Arnon Grunberg, Delphine Lecompte, Christophe Van Gerrewey, Marc De Bel, Saskia De Coster, Stefan Hertmans, en Tommy Wieringa, en zij zullen mijn stelling bevestigen dat te veel aan één stuk doorschrijven niet goed is voor de fysieke en psychologische gezondheid. Zo bijvoorbeeld heeft Tommy Wieringa last van reuma in z’n vingers, heeft Delphine Lecompte een versleten clitoris van tijdens het verzinnen van haar erotische passages continu te masturberen, en is Christophe Van Gerrewey zo zot als een paraplubak geworden. Vorige week lijp hij naakt met een bos prei in zijn reet te roepen op straat: ‘M’n tante Sonja is zwanger van Marc Van Ranst, de vuile hoer!’’
Die versleten clitoris van Delphine Lecompte zet kwaad bloed bij een deel van vrouwelijk Twitterend Vlaanderen. Zij vinden het van ‘niveau nul’ en ‘vrouwonvriendelijk’.
