Niet alleen Mark Ruffalo had wat digitaal opknapwerk nodig om door te kunnen gaan voor een halve hulk in Avengers: Endgame.
Tegenwoordig kunnen filmmakers heel wat tot leven brengen op het witte doek door gebruik te maken van digitale effecten. Het lijkt wel of we op een mooie dag in Hollywood zomaar even een blauw Avatar-wezen van James Cameron tegen het lijf zouden kunnen lopen of de draken van Daenerys Targaryen aan de hemel zouden kunnen zien verschijnen. Zo goed zijn de digitale animatietechnieken of CGI ondertussen ontwikkeld.
Deze technieken worden echter niet alleen gebruikt om denkbeeldige wezens vorm te geven of om gigantische explosies of levensgevaarlijke stunts te trukeren. Soms worden ze ook gewoon gebruikt om acteurs van een sixpack te voorzien of om actrices een weelderige boezem te bezorgen.
Dakota Johnson
Veel fans van artistiek naakt zullen we moeten teleurstellen. De kans is groot dat beroemde acteurs en actrices tijdens hun expliciete scènes eigenlijk helemaal niet in hun blootje rondhuppelden op de set. Vaak dragen ze vleeskleurig ondergoed en doen de digitale vormgevers het verdere werk.
Maar in series en films waarin naaktheid schering en inslag is, zoals Fifty Shades of Grey, vormt dat een probleem. Twintig procent van deze films bestaat uit 'bedscènes', wat een hoop werk betekent voor de productie als de acteurs in kwestie niet echt uit de kleren willen gaan. Dakota Johnson was blijkbaar niet bereid om zich volledig bloot te geven tijdens deze scènes, waardoor verschillende delen van haar lichaam erbij gefantaseerd werden na de opnames. Cinematograaf Seamus McGarvey verklaarde later dat het zoeken naar een geschikte butt double voor de actrice één van de vreemdste momenten uit zijn carrière was.
Nicolas Cage
Het is geen geheim dat deze acteur een grote fan is van superhelden. Al vroeg in zijn carrière veranderde Nicolas Cage zijn achternaam van Coppola naar Cage, naar stripboekheld Luke Cage. Zijn tweede zoon doopte hij Kal-El, de echte naam van Superman, en op zijn arm liet hij een grote tattoo zetten van de Ghost Rider.
Die tattoo vormde echter een probleem toen hij zelf de rol van Ghost Rider moest vertolken in 2007. Het zou immers vrij vreemd zijn moest Johnny Blaze rondlopen met zijn eigen spookachtige alter ego op zijn biceps. Telkens Cage zijn shirt uittrok, werd er dus beroep gedaan op de magie van special effects om de inkt op zijn arm te laten verdwijnen. Er werd ook gezegd dat Cage's sixpack eveneens getrukeerd werd, maar zijn tegenspeelster, Eva Mendez, bevestigde dat deze wel 100% echt was.
Kristian Nairn
Deze acteur vertolkt de rol van de grote vriendelijke reus Hodor in Game of Thrones. Ergens in het eerste seizoen van de serie verschijnt Hodor in volle glorie voor zijn metgezellen, die duidelijk onder de indruk zijn van zijn plus size zaakje. Alleen is Kristian Nairn niet echt zo groot geschapen.
Om die illusie te bekomen, werd aan de acteur gevraagd om een 40 centimeter lange prothese om te doen, die met lijm op de juiste plaats bevestigd werd. De afdeling special effects sprong toen in om het geheel te doen versmelten en om de string die Nairn aan had, weg te werken. Het is eens iets anders dan een draak tussen Emilia Clarks dijen fotoshoppen. Kristian Nairn verklaarde dat hij later nog stukjes lijm en prothese terugvond wanneer hij zijn broek aftrok.
Paul Reubens
Deze Amerikaanse acteur staat vooral bekend als Pee-wee Herman, een volwassen maar kinderlijke man die het middelpunt vormt van verschillende films, theatershows en een televisieserie voor kinderen in de jaren '80.
In 2016 werd er echter een nieuwe film uitgebracht met Pee-wee in de hoofdrol: Pee-wee's Big Holiday. Paul Reubens kroop daarvoor opnieuw in de huid van het personage. Alleen is Pee-wee een paar decennia jonger dan de op dat moment 64 jaar oude Reubens. Deze laatste kreeg dan maar een verjongingskuur van make-up, plakband (om zijn vel weer strak te trekken), goede verlichting en CGI toegediend. Ook andere acteurs die een jongere versie van zichzelf moeten spelen, zoals Samuel L. Jackson in Avengers: Endgame, Kurt Russel in Gardians of the Galaxy, Robert Downey jr. in Civil War en Patrick Stewart en Ian McKellen in X-Men: The Last Stand, deden een beroep op CGI om hun jeugdigheid terug te krijgen.
De Glee-cast
De populaire serie Glee draait om een groepje tieners die allemaal gezegend zijn met een prachtig stemgeluid. Alleen vonden de makers niet zoveel tieners die hier daadwerkelijk mee gezegend waren en ook nog eens konden of wilden acteren. Heel wat acteurs en actrices waren dus hun puberteit al lang ontgroeid toen ze de rol van jonge musicalster op zich namen.
Langs de andere kant werd hun huid dan weer wel vaak ontsierd door de bekende jeugdaandoening acne. Hoewel de producers dit dus niet hoefden te trukeren, huurden ze een niet nader genoemd fotoshop bedrijf in om hun sterren van een perfecte huid te voorzien. Tieners met puistjes konden dus blijkbaar niet door de beugel.
Jessica Alba
Deze ravissante Californische maakte er lang geleden al een punt van dat ze nooit helemaal uit de kleren zou gaan voor een film. Dat benadrukte ze ook in 2010 nogmaals in een interview met Scarlette Magazine. Datzelfde jaar troffen haar fans haar opeens in vol ornaat onder de douche aan in de actiefilm Machete.
Maar ook haar fraaie rondingen zijn dus van digitale makelij. Jessica Alba droeg gewoon een vleeskleurige bh en slipje terwijl ze zich waste in die scène.
Claire Danes
Claire Danes viel herhaaldelijk in de prijzen voor het neerzetten van het personage Carrie Mathison in de dramaserie Homeland. Toen ze in 2012 aankondigde dat ze zwanger was, viel het de makers van de serie nogal moeilijk om dat in de verhaallijn van het personage te verwikkelen.
Claire's babybuikje werd dus vakkundig verwijderd door digitale experts. En dat tot zes weken voordat Danes moest bevallen. Hoewel je het niet kan zien in de serie, zat dat buikje haar nochtans bij een paar scènes serieus in de weg, zoals die keer dat ze vastgeketend werd in een garage of tijdens enkele liefdesscènes in het tweede seizoen.
Chris Evans
De Marvel-films zitten vol met indrukwekkende special effecten, maar het meest ontzagwekkende digitale knutselwerkje is wel dat van het schriele lichaampje van Steve Rogers in de eerste Captain America-film.
Chris Evans was voor zijn superheldenrol immers, zoals veel andere acteurs, de fitness in gekropen om een zo imposant mogelijk torso te kweken. Alleen is hij aan het begin van de film een mager mannetje dat nog niet één push-up kan doen. Er werd gebruik gemaakt van maar liefst drie verschillende CGI-technieken om van de gespierde blonde god Chris Evans een magere, kleine sterveling te maken. Dat hield echter ook in dat elke scène daarom minstens drie keer opgenomen moest worden, één keer met Evans zelf, één keer met zijn schriele body double en één keer helemaal zonder enige vorm van Steve Rogers.
Wat dit staaltje trucage echter het moeilijkste maakte, waren Evans' boomdikke armen. In profielaanzicht blokkeerden zijn biceps tot een derde van zijn bovenlichaam, zodat de stof van Evans' kledij digitaal aangepast moest worden om de illusie van zwakke armpjes te creëren.
Grand Moff Tarkin en Prinses Leia
Deze twee personages uit de Star Wars-films werden gedeeltelijk (Prinses Leia) en zelfs volledig (Grand Moff Tarkin) digitaal herschapen. Rogue One kwam immers bijna 40 jaar na Episode IV uit. Acteur Peter Cushing, die Grand Moff Tarkin vertolkte in 1977, was op dat moment reeds overleden en ook Prinses Leia was niet ongevoelig gebleven voor de tand des tijds.
Het personage van Peter Cushing werd dan maar lijfelijk vertolkt door Guy Henry, maar is op het witte doek het evenbeeld van de originele acteur. Guy Henry droeg tijdens het filmen motion capture-apparatuur, waarna de digitale vormgevers de overleden Peter Cushing weer tot leven riepen op het witte doek. Het herscheppen van Prinses Leia was minder moeilijk. Enkel het gezicht van de oorspronkelijke actrice, Carrie Fisher, moest digitaal op dat van de nieuwe Prinses Leia, de Noorse Ingvild Deila, geplakt worden.
