De feiten overtreffen vaak de fictie.
Het horrorgenre is enorm populair en zowat elk jaar verschijnt er een nieuwe film in de zalen die als 'engste film ooit' bestempeld wordt. Soms zijn de films zo angstaanjagend dat er mensen uit de cinema geëscorteerd moeten worden. Anderen moeten nachtenlang het lampje naast hun bed laten branden. De bedenkers van deze horrorverhalen moeten toch een zieke geest hebben, denken wij soms. Maar dat blijkt niet altijd nodig. Sommige films krijgen immers een extra dimensie wanneer je weet dat ze gebaseerd zijn op ware gebeurtenissen.
The Texas Chainsaw Massacre
Deze prent uit 1974 vertelt het verhaal van een groepje tieners dat geteisterd wordt door een man met een kettingzaag en een kannibalistische familie. De horrorfilm werd in 2003 opnieuw verfilmd met Jessica Biel in de hoofdrol en is gebaseerd op twee waargebeurde verhalen.
Net als Psycho en The Silence of the Lambs haalde de regisseur zijn inspiratie bij de misdaden van de Amerikaanse moordenaar en grafschender Ed Gein. In zijn huis werden verschillende bloedstollende ontdekkingen gedaan, zoals een vrouwelijk lichaam dat ondersteboven hing (het hoofd, de anus en de vagina waren weggehaald en er zat een scheur in het lijk vanaf de vagina tot aan de nek), twee scheenbenen, vier menselijke neuzen, een trommel van vrouwenhuid, kommen gemaakt van schedels, negen maskers van echte mensenhuid, tien vrouwenhoofden waarvan de bovenkanten afgezaagd waren, een schoendoos met negen gelooide vagina's (waaronder die van zijn moeder), een hangend mensenhoofd, twee gekrompen hoofden, twee schedels op zijn bed, twee lippen hangend aan een touw en het hart van een van zijn slachtoffers. Om maar iets op te noemen. Gein bekende twee moorden, maar bleef volhouden dat hij nooit aan necrofilie of kannibalisme deed. Wel zette hij zo af en toe de maskers van mensenhuid op, waarop de filmmakers het personage Leatherface bedachten, ofwel de man met de kettingzaag.
Het andere verhaal dat de filmmakers inspireerde voor The Texas Chainsaw Massacre, is dat van de Schotse Alexander Sawney Bean. Hij leefde in de 16de eeuw in de contreien van Edinburgh en stond aan het hoofd van een clan die zo'n veertig leden telde. Sawney Bean zou samen met zijn familie meer dan 1.000 mensen vermoord en opgegeten hebben, waarvoor hij uiteindelijk geëxecuteerd werd. Dit verhaal inspireerde ook regisseur Wes Craven tot het maken van de film The Hills Have Eyes.
The Entity
Deze horrorfilm uit 1982 is de verfilming van het gelijknamige boek uit 1978 en vertelt het verhaal van een vrouw die geterroriseerd wordt door een kwaadaardige geest in haar eigen huis. Deze vrouw heette in werkelijkheid Doris Bither. Doris Bither was een moeder van vier kinderen die in 1974 in Culver City, California leefde. Zij beweerde dat ze elke nacht door een onzichtbare entiteit aangevallen en verkracht werd. Het verhaal werd onderzocht door Barry Taff en Kerry Gaynor, die verschillende mysterieuze lichtbollen konden fotograferen in het huis van de vrouw. Ook zouden ze een groene mist waargenomen hebben waarin de uitlijning van een man te zien was, toen Bither de geest probeerde op te roepen.
Taff en Gaynor rapporteerden echter ook dat Doris Bither een verleden had vol mishandeling en drugsmisbruik, het resultaat van een traumatische jeugd. Het huis waarin ze met haar vier zonen leefde, was extreem bouwvallig en was al tweemaal onbewoonbaar verklaard.
Open Water
Deze Amerikaanse thriller uit 2003 werd genomineerd voor een Saturn Award voor Beste Horrorfilm en won de Golden Trailer Award voor Beste Thriller. Hoofdrolspeelster Blanchard Ryan ging lopen met de Saturn Award voor Beste Actrice. De film gaat over een Amerikaans koppel dat met een groep gaat diepzeeduiken, maar per vergissing achtergelaten wordt door de boot. Uiteraard zwemmen er in die zee ook haaien rond.
De prent is gebaseerd op het drama dat het Amerikaanse echtpaar Tom en Eileen Lonergan overkwam. In 1998 besloten zij in het Groot Barrièrerif in Australië te gaan duiken. Het koppel geraakte echter afgescheiden van hun duikersgroep, die uiteindelijk zonder hen weer vertrok. Pas twee dagen later werd hun verdwijning opgemerkt. Reddingswerkers vonden enkel wat duikapparatuur en een briefje terug. Op dat briefje, dat gebruikt wordt om posities op te noteren, stond een boodschap waarin gesmeekt werd om hulp. Hoewel hun lichamen nooit werden teruggevonden, wordt aangenomen dat ze ofwel verdronken ofwel door haaien verslonden zijn.
It
Het boek van Stephen King uit 1986 werd tweemaal verfilmd. In 1990 werd het verhaal van Pennywise de clown in een miniserie gegoten en de versie van 2017 deed recent nog een heuse horrorclown-plaag ontstaan in verschillende delen van de wereld. Je zou er voor minder een fobie aan overhouden.
Waar bestsellerauteur en King of Horror Stephen King zijn inspiratie vandaan haalt, wilt hij niet verklappen. Maar sommigen denken dat hij zich voor It heeft laten inspireren door het verhaal van John Wayne Gacy jr. Deze Amerikaanse seriemoordenaar verkleedde zich als clown en maakte zijn opwachting op kinderfeestjes, waaraan hij zijn bijnaam Killer Clown te danken heeft. In totaal verkrachtte en vermoorde de man 33 jongens tussen 1972 en 1978.
Wolf Creek
Deze Australische horrorfilm uit 2005 gaat over drie vrienden die met autopech stranden in het Wolf Creek National Park in de outback. Hun redder in nood blijkt al snel een bloeddorstige sadist te zijn die zijn slachtoffers graag zo lang mogelijk in leven houdt voor zijn martelpraktijken.
Wolf Creek zou gebaseerd zijn op de Backpacker Murders van de jaren '80 en '90 in Australië. Deze werden gepleegd door Ivan Milat. Hij zou zo'n zeven backpackers uiterst gewelddadig om het leven gebracht hebben met messteken en geweerschoten, waarna hij zijn slachtoffers net buiten Sydney begroef.
Ook de daden van Australisch crimineel Bradley John Murdoch zouden als inspiratie hebben gediend voor de filmmakers. Hij overviel de Britse trekkers Peter Falconio en zijn vriendin Joanne Lees in de buurt van Barrow Creek, ook in de Australische outback. Murdoch hield het koppel tegen omdat hij zogenaamd problemen had opgemerkt aan hun camper. Toen Falconio met Murdoch het probleem aan de achterkant van de kampeerwagen ging inspecteren, hoorde Lees een geweerschot. Murdoch bedreigde daarna de vrouw met het wapen en bond haar vast. Lees wist echter te ontsnappen en verschuilde zich vijf uur lang in de struiken, tot ze gered werd door een vrachtwagenchauffeur. In 2005 werd Murdoch veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Het lichaam van Peter Falconio werd echter nooit teruggevonden.
Ravenous
Deze western horrorfilm kwam uit in 1999 en gaat over het mythologisch, mensenetend indianenmonster Wendigo. De protagonist in het verhaal is een Amerikaanse luitenant die in 1850 in de Sierra Nevada gestationeerd wordt. Daar ontmoet hij een overlevende van een andere expeditie, die zich tegoed had gedaan aan zijn compagnons om te kunnen overleven. Hij blijkt al snel vervloekt te zijn en volgens de Indiaanse mythologie in de Wendigo veranderd te zijn.
De film zou gebaseerd zijn op het gruwelijke verhaal van Amerikaans oud-militair en berggids Alferd Packer. In de winter van 1874 trok hij samen met vijf andere mannen doorheen het berggebied San Juan in de Rocky Mountains. Alleen Packer keerde drie maanden later terug van die expeditie. De man verklaarde dat ze overvallen waren door een sneeuwstorm en dat hij de enige overlevende was. Al snel bleek echter dat Packer zijn reisgezellen met een bijl om het leven had gebracht en had opgegeten. De man toonde geen wroeging en werd in augustus 1874 gedetineerd. Packer ontsnapte echter en leefde nog bijna tien jaar verder onder de naam John Schwartze in Wyoming. In 1885 werd hij veroordeeld tot een gevangenisstraf van 40 jaar, maar in 1901 kwam hij voorwaardelijk vrij. Uiteindelijk stierf hij op 23 april 1907, volgens de geruchten als vegetariër.
Fire in the Sky
Fire in the Sky is een biografische film van regisseur Robert Lieberman uit 1993. Een houthakker uit Arizona verdwijnt vijf dagen lang van de aardbol. Letterlijk, want blijkt dat hij ontvoerd werd door aliens die allerlei experimenten op hem uitvoerden.
Biografisch, je las het goed. Houthakker Travis Walton was er namelijk van overtuigd dat hij op 5 november 1975 tijdens zijn werk in Snowflake, Arizona samen met zes collega's een gigantisch schotel-achtig object boven de grond zag zweven. Toen hij uit zijn truck stapte om de vliegende schotel van dichterbij te bekijken, werd hij door een lichtstraal bewusteloos geslagen. Walton beweerde dat hij even later wakker werd in een ziekenhuis-achtige kamer, omringd door alien-achtige wezens en een paar mensen die met hem experimenteerden. Het volgende moment wandelde hij over een autoweg, terwijl de ufo van hem wegvloog. Waltons familieleden beschreven hem later als verward en niet meer dezelfde.
De zaak-Walton kreeg veel media-aandacht en is nog steeds een van de meest bekende verhalen over ontvoeringen door buitenaardse wezens.
Annabelle
Deze film uit 2014, die gezien wordt als zowel de prequel als een spin-off van The Conjuring, werd negatief ontvangen door recensenten, maar bracht toch maar liefst 257 miljoen dollar op. Annabelle kreeg in 2017 zelf een prequel en zal weldra, in juni 2019, ook een sequel krijgen.
Ook het verhaal van deze bezeten pop is niet zomaar uit de lucht gegrepen. In 1968 werden de professionele spokenjagers Ed en Lorraine Warren gecontacteerd door een jonge verpleegster die zei dat haar Raggedy Ann-pop (een fictief personage gecreëerd door schrijver Johnny Gruelle) kon bewegen en tegen haar en haar huisgenoot sprak. Ed en Lorraine Warren konden meteen vaststellen dat de pop bezeten was door de geest van een jong meisje dat Annabelle Higgins heette. Om verder kwaad te voorkomen, namen ze de pop in beslag om in hun museum over occultisme tentoon te stellen.
The Strangers
Hoewel sommigen Oh Mijnen Blauwe Geschelpte als pure horror afdoen, hebben we het hier niet over de Antwerpse boysband van Bob Van Staeyen, Alex Boeye, Ernest Adriaensen en John De Wilde, maar wel over de horrorfilm van 2008, waarin een jong koppel in hun vakantiehuis gegijzeld wordt door drie gemaskerde criminelen. Of zij door de rijkswacht uit hun lijden verlost worden, laten we in het midden.
De prent is gebaseerd op drie waargebeurde verhalen, waaronder de moord op actrice en model Sharon Tate. Cultleider Charles Manson had de leden van zijn commune ertoe aangezet alle aanwezigen in het huis van de toen acht maanden zwangere Sharon Tate en haar man, regisseur Roman Polanski, zo afschuwelijk mogelijk te doden. In de nacht van 8 op 9 augustus 1969 drongen een man en twee vrouwen het huis in Los Angeles binnen en vermoordden er vijf mensen. Sharon Tate en haar ongeboren kind werden om het leven gebracht met 16 messteken. Polanski was op dat moment niet aanwezig aangezien hij aan het filmen was in Europa. Later bleek dat Charles Manson het op de vorige bewoners van het huis gemunt had, platenproducent Terry Melcher, diens toenmalige vriendin en actrice Candice Bergen, en muzikant Mark Lindsay.
Ook de onopgeloste viervoudige Keddie-moord uit 1981 inspireerde regisseur Bryan Bertino voor het maken van The Strangers. Glenna Susan Sharp, twee van haar kinderen en een vriendin van haar zoon werden in Cabin 28 van het Keddie vakantieoord vermoord. Tot op de dag van vandaag weet niemand door wie en waarom zij om het leven gebracht werden en waarom Glenna's jongste zonen, Rick en Greg, die ook aanwezig waren, gespaard bleven.
Bertino zelf werd ook bijna het slachtoffer van een brutale inbraak toen hij nog jong was. Een groep inbrekers verscheen op een avond waarop zijn ouders niet thuis waren aan zijn voordeur. Hij kwam er met de schrik vanaf.
The Exorcist
Deze horrorfilm uit 1973 is misschien wel de meest succesvolle in het genre aller tijden en rijfde wereldwijd zo'n 440 miljoen dollar binnen. Het verhaal gaat over het twaalfjarige meisje Regan, dat bezeten wordt door een demon die haar verwerpelijke dingen laat doen. De katholieke Pater Merrin probeert de duivel uit te drijven met een lang en uitputtend ritueel.
De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van auteur William Peter Blatty. Hij baseerde zich dan weer op de duiveluitdrijving van het jongetje Roland Doe of Robbie Mannheim (beide pseudoniemen) in 1949. Volgens zijn familieleden deden de demonen die het lichaam van het jongetje bezet hielden, objecten in zijn directe omgeving zweven, terwijl Doe zelf onbegrijpelijke taal uitsloeg met een duivelse stem. Verschillende kranten brachten het verhaal van de duiveluitdrijving in 1949. De jongen zou met een ouijabord gespeeld hebben voordat de symptomen begonnen en bij zijn exorcisme zouden 48 mensen aanwezig zijn geweest. Hoewel sommige aspecten in de film The Exorcist overdreven zijn, bleven de kernelementen uit Roland Does verhaal behouden. Dat kan tellen voor een nachtje griezelen.
