Plagen is om liefde vragen.
Ben je al eens door gespeelde onschuld om de tuin geleid? Mogen we voorzichtig zeggen dat het jongleren met onschuld iets typisch vrouwelijk is?
Net zoals we even voorzichtig durven stellen dat de naïeve goedgelovigheid om er in te trappen iets typisch mannelijk is?
Nu goed, eigenlijk vinden we die gespeelde onschuld helemaal niet zo erg. Toch?