De klassieke media hebben het geweer van schouder veranderd: na ruim twee jaar getoeter, getater en propaganda over SARS-CoV-2 en de ‘vaccins’, is het nu alle hens aan dek voor de energiecrisis.
Nog meer dan tijdens de coronacrisis zijn de burgers nu plots allemaal energiespecialisten geworden. De redenering is dat ze betalen voor elektriciteit en gas en dat ze dus alles weten over die onderwerpen. Meer: elke burger meent dat wat hij vertelt, de verstandige en correcte analyse is. Technisch gezien zou dat kunnen voor die ene burger die per toeval de juiste analyse maakt.
Gisteren had ik een goede vriend aan de lijn. De man is al jaren actief in de financiële markten en dan vooral de energiemarkten en voor de eerste keer in zijn leven weet hij het ook niet meer. Hij vroeg mijn mening: “Ik weet het evenmin”, stelde ik eerlijk.
Misschien moeten we dan toch maar luisteren naar de luidste roeper? Dat is niet noodzakelijk de beste analyse, maar gezien deze Knightiaanse onzekerheid in de markten is dat beter dan niets te doen al is zelfs die laatste analyse niet zeker.
In de economie is Knightiaanse onzekerheid een risico dat niet-meetbaar, dat wil zeggen niet berekenbaar is. Knightiaanse onzekerheid is vernoemd naar de twintigste-eeuwse, aan de Universiteit van Chicago verbonden econoom, Frank Knight (1885-1972). Deze maakte in zijn werk Risk, Uncertainty, and Profit een onderscheid tussen risico's en onzekerheid. Knight is een van mijn persoonlijke intellectuele gidsen.
