Dinner in the Sky is allang een toeristische rage in plekken waar de zon altijd schijnt en het geld uit de zakken van toeristen waait.
Het concept is simpel: je wordt vastgesnoerd in een stoel die aan een grote grill hangt en vervolgens met een hijskraan de lucht in gehesen voor een diner op duizelingwekkende hoogte. Romantisch? Misschien. Riskant? Zeker.
Want hoewel het uitzicht vaak adembenemend is, wordt datzelfde uitzicht misschien een tikkeltje minder indrukwekkend als je niet van hoogtes houdt... of van kranen die zwiepen in de wind.
Niets zegt luxe als een bord pasta dat door een windvlaag op je schoot belandt, of een glas wijn dat door een plotselinge regenbui wordt verdunt. En als het stormt? Dan moet je maar hopen dat je spaghetti niet bliksemgeleidt.
Compilaties van rampzalige luchtmaaltijden duiken al op het internet op, vol beelden van borden die van de tafel waaien, natte toeristen die zich wanhopig aan hun eten vastklampen, en romantische diners die meer weg hebben van een natgeregende achtbaanrit.
Een etentje bij Nick Bril is er niets tegen.
