Als wij aan ‘Hooters’ denken, denken we meteen aan een soort striptent gevuld met blonde bimbo’s met daddy issues.
Niets is minder waar. Het zijn goed verzorgde ketens waar voornamelijk gezinnetjes aan tafel zitten. Behalve dat de diensters er luchtig bij lopen, gebeurt er niets anders dan in een normaal restaurant. Een internationaal restaurant met een sportcafé-sfeer. In Amerika kent iedereen het en staat het bekend om de beeldschone jongdames en lekkere kippenvleugels.
De grote verschillen tussen Amerikaanse en Belgische restaurants zijn dat Amerikaanse serveersters meestal gastvrijer zijn, de Hooter–girls nemen meer tijd om te communiceren en een praatje te maken in plaats van een bestelling op te nemen en het daarbij te laten. De eisen voor een Hooter-girl zijn redelijk eenvoudig: een goed imago, positieve houding, en een all American girl, bubbly personality. Een concept dat jammer genoeg bij ons nooit zou pakken, daar er van dag één al schuimbekkend protest zou. In Amerika is Hooters nochtans al lang geaccepteerd en weet iedereen dat het een familierestaurant is waar jong en oud met plezier komt.
En je ziet het niet meteen zitten, maar onder de topjes van de diensters schuilt een goed hart. Een deel van de opbrengst van hun jaarlijkse kalender gaat naar het goede doel Give A Hoot, een organisatie die strijdt tegen borstkanker. En in tegenstelling tot eerdere pikante kalenders die we brachten, stelt deze geen twaalf maar wel liefst tweehonderd meisjes tentoon.
Beneden de uitschieters en wees gerust...er zitten geen schijtende teven bij.
