‘Naaaaaaaants ingonyaaaaaaaaaama bagithi Baba’
Een zinnetje die menig Lion King-fan al heeft gezongen onder de douche, sinds de release van de live action versie van The Lion King. En dat hebben we voornamelijk te danken aan de beroemde filmcomponist Hans Zimmer.
De 61-jarige Duitser wordt weleens beschouwd als de Mozart van onze tijd en is naast John Williams één van de meest invloedrijke filmcomponisten uit Hollywood. Zelfs al is de film waarheen je naar het kijken bent enorm slecht, dankzij de soundtrack van Zimmer wordt deze telkens naar een hoger niveau getild.
Grammy’s, BAFTA’s, Emmy’s,... zijn rekken staan er vol mee. Verbazingwekkend won hij tot nu toe nog maar één Oscar en dat was voor The Lion King in 1995. Een schande als je het ons vraagt, want de muziek uit Gladiator, Inception en Dunkirk verdienden evengoed een gouden beeldje.
Maar gelukkig kan Zimmer rekenen op de waardering van zijn miljoenen fans en de kennis dat zijn symfonische concerten telkens in een mum van tijd zijn uitverkocht. Maar ook een man met een groot hart, zo kreeg hij in 2016 nog een staande ovatie in Brussel, tijdens een prachtig eerbetoon aan de slachtoffers van de aanslagen in Zaventem.
Niet slecht voor een kerel die zijn muzikale carrière ooit begon als synthesizerspeler in het clipje Video Killed The Radio Star van de Britse groep Buggles.
Nog niet overtuigd van zijn muzikale genialiteit?
Misschien dat één van onderstaande twintig tracks je kunnen overtuigen. Het hadden er gemakkelijk 100 kunnen zijn, maar we moesten ergens de lijn trekken.
Injection - Mission Impossible II (2000)
Lisa Gerrard is dé stem van Hans Zimmer. Met haar ongewone, krachtige stem bouwde de Australische muze van Hollywood een zangcarrière uit om U tegen te zeggen. De samenwerking tussen beiden is meer dan de som van delen: Gerrard's bezwerende stem bovenop Zimmers orkestratie vormt steeds een tijdloze soundtrack. In de track Injection gaat haar stem door merg en been.
Show Me Your Firetruck - Backdraft (1991)
Backdraft was één van eerste hoofdstukken van vele meesterwerken van Zimmer. Bombastisch slagwerk op de achtergrond met de strijkinstrumenten op de voorgrond maakt een goede sfeer en zorgen voor meeslepende muziek. Onderstaande track heeft een geweldige en haast patriottistische thematiek, wat vooral versterkt wordt door het vele gebruikt van de snare-drum, die er een wat militaire tint aan geeft.
Roll Tide - Crimson Tide (1995)
Voor 'Crimson Tide' kreeg hij een Grammy Award en de BMI Film Music Award en geheel terecht. Als fan moet je deze soundtrack gewoon in huis hebben. De legendarische confrontatie tussen Gene Hackman en Denzel Washington zou maar half zo indrukwekkend overkomen ware het niet voor de dreigende maar epische soundtrack op de achtergrond. Voortgestuwd op synthesizerkracht leidt Hans Zimmer je door deze duikbootfilm. Het klinkt allemaal zeer machtig en groots en telkens opnieuw neemt de muziek andere wendingen of melodieën aan om dan uiteindelijk terug te belanden bij het voortreffelijke hoofdthema.
Leave No Man Behind - Black Hawk Down (2001)
Regisseur Ridley Scott werkt graag met Hans Zimmer. Want Zimmer geeft zijn films altijd dat extra emotioneel duwtje dat nodig was om de kijkers ervan te overtuigen om helemaal ingedompeld te worden in het verhaal. Een score componeren over de waargebeurde Amerikaanse vredesmissie in Somalië die compleet veel Amerikaanse soldaten sneuvelden is geen sinecure. ‘Leave no man Behind’ laat ons een thema horen met een hoog dramagehalte. De meeslepende strijkers maken van deze melodieuze track een waar orgasme voor de oren.
Journey To The Line - The Thin Red Line (1998)
Zimmer mocht voor de zoveelste keer met lege handen naar huis bij de oscaruitreiking van 1999 en wat een zonde. Voor onderstaande track alleen al, verdient hij alle lof ter wereld. Een track die zichzelf rustig opbouwt naar een kippenvelmoment. De track wordt tot vandaag nog dikwijls gebruikt in trailers of als thema in een of ander tv-programma. Een prachtig overweldigend stukje muziek, dat na 100 keer beluisteren nog steeds evenveel effect heeft.
Like A Dog Chasing Cars - The Dark Knight (2008)
Wat hebben de nitwits uit Temptation Island in hemelsnaam te maken met Batman? Wel, op het eerste zicht niets (behalve de overvloed aan jokers). Maar de achtergrondmuziek die je telkens bij de o zo schokkende kampvuurbeelden hoort en in de voorstukjes komen voornamelijk steeds uit de The Dark Knight soundtrack. Mocht Zimmer dood zijn, hij zou zich 69 keer omdraaien in zijn graf.
De soundtrack staat vol spannende en prachtige tracks, maar er kan er maar eentje de beste zijn.
Zet de speakers op 100%, sluit je ogen en je waant je meteen de redder van Gotham. Deze muziek is namelijk Zimmer zoals hij dat het beste kan: entertainen met lekkere actiemuziek. Why so serious?
Hummel Gets The Rockets - The Rock (1996)
Over Vlaamse tv-series gesproken die graag gebruik maken van de muziek van Zimmer, spant Expeditie Robinson wel de kroon. Want onderstaande track werd telkens gebruikt als de begintune. Het is door deze opzwepende soundtrack dat vele filmliefhebbers opeens fan zijn geworden van Zimmer. Nick Glennie-Smith en Hans Zimmer zorgen voor een soundtrack vol actiethema’s. De score barst van prachtige thema's en adrenaline-opwekkende stukken.
What Are You Going to Do When You Are Not Saving the World? - Man of Steel (2013)
Hoe vervang je in hemelsnaam de legendarische Superman March van John Williams? Het thema staat te boek als één van de beste composities van de man (en dat wil wat zeggen). Gelukkig beschikte Zimmer zelf over een buitenaardse creativiteit om dit klusje te klaren. En zijn versie is in één woord geweldig. Het is misschien niet zo iconisch en herkenbaar zoals het thema van Williams, maar het is zeker de moeite waard. Het thema begint met een mooie pianosolo, later komen de strijkers erbij, en speelt het orkest alsmaar luider totdat het uiteindelijk uitbarst in volle glorie die zelfs de haren op het hoofd van Lex Luthor terug doen rijzen.
Las Vegas - Rain Man (1998)
In 1988 lokt regisseur Barry Levinson de componist naar Hollywood om de muziek voor Rain Man te componeren. De film werd een ongekend succes en Zimmer hield er meteen zijn eerste Oscarnominatie aan over. De start van een zeer beloftevolle carrière. Nochtans was hij oorspronkelijk zelf helemaal niet tevreden over de muziek, die het vooral moet hebben van de panfluit en didgeridoo op de synthesizer. Het klinkt nochtans als muziek in onze oren.
Now We Are Free - The Gladiator (2000)
The Gladiator is één van de best verkopende instrumentale soundtracks ooit. Met reden, want de samenwerking tussen Lisa Gerrard en Hans Zimmer bereikt hier een absoluut muzikaal hoogtepunt. Superlatieven komen tekort om dit meesterwerk aan te prijzen. Muziek die in jouw koude kleren kruipt (en blijft kleven). Deze filmmuziek won dan ook terecht een Golden Globe. Gerrard’s beste bijdrage aan The Gladiator is te horen in de track Now we Are Free. Ze klinkt zinderend, warm en vol emotie, en Zimmers bijdrage is eveneens emotioneel en gewoonweg schitterend gecomponeerd. Het is tot op de dag van vandaag een van de beste samenwerkingen tussen beeld en muziek: Maximus komt thuis, en we zien een laatste, grote shot van Rome, uitstekend in beeld gebracht door Ridley Scott en zijn cameramensen.
Dat de track ondertussen al meer 123 keer miljoen beluisterd is op YouTube is dan ook geen toeval.
Time - Inception (2010)
Leuk weetje voor de filmfreaks. Het nummer Non, je ne regrette rien van de Franse zangeres Édith Piaf is vaak in de film te horen. Ook enkele stukken op de soundtrack zijn in feite een bewerking van het nummer van Piaf. Zo is het nummer Half Remembered Dream een vertraagde versie van Non, je ne regrette rien. Maar het absolute hoogtepunt op deze soundtrack is Time.
God: You have 4 minutes to live. Me: Open this video. The video : 4.35 minutes. God : I'll allow it. Deze gevatte comment op onderstaande video vat het goed samen.
Time, niet alleen het beste nummer op de soundtrack, maar ook door velen fans beschouwd als het beste nummer van Hans Zimmer.
Een nummer dat steeds meer en grootser opbouwt en uitmondt in een emotionele climax.
Supermarine - Dunkirk (2017)
Opnieuw een samenwerking tussen Christopher Nolan en Hans Zimmer en wat voor één. Bij een spannende film over W.O. II hoort een spannende soundtrack. Dat heeft Zimmer hier letterlijk proberen te vertalen door het getik van een uurwerk door de score heen te weven. Vanaf het begin grijpt de soundtrack je bij de keel zonder zijn grip te verliezen. De pompende en bombastische muziek is op sommige momenten zelfs bijna ondragelijk spannend.
Drink Up Me Hearties - Pirates Of The Carribean (At World's End)
Zeg nu eens eerlijk, wie kan er de tune van Pirates of The Carribean niet nafluiten? De soundtrack uit de piratenfilm met de geschifte Jack Sparrow in de hoofdrol is één van de bekendste thema's van de laatste jaren. Klaus Badelt, de componist van de allereerste Pirates Of The Carribean had een overheerlijke ongenuanceerde krachtige sound neergezet, waar Zimmer in de vervolgfilms succesvol heeft op verder geborduurd. De score is wild, romantisch, mysterieus en spannend, echt om bij weg te dromen. Dus doe even de twee ooglapjes aan en laat je wegzinken naar spannendere tijden.
Letting Go - The Fan (1996)
Dit is één van de verborgen pareltjes in de vele soundtracks van Zimmer. Samen met de rauwe stem van jaren 80 icoon Terence Trent D'Arby zorgt hij hier voor een meeslepende track die zou passen op elke begrafenis. Het kinderkoor op de achtergrond zorgt voor de nodige emotionele impact.
Village Life - The Last Samurai (2003)
In dit Japanse avontuur met Tom Cruise in de hoofdrol gebruikt Zimmer enkele opmerkelijke solo-instrumenten als de Shakuhachi, oosterse houtblazers en de onafwendbare Taiko en Koto drums. Daarnaast vult hij de Westerse karakteristieken op met cello en intieme zwevende thema’s. De sfeer van de gehele score straalt een oosterse sfeer uit. Muziek die de film doet leven, muziek die je even doet wegdromen, muziek die de film enkel en alleen nog meer allure geeft.
Chevaliers de Sangreal - The Da Vinci Code (2006)
In beginperiode van de jaren 2000 moest je al bijna van een andere planeet komen om niets gehoord te hebben over Dan Brown’s beruchte bestseller. Een film kon dan ook niet uitblijven. De film met Tom Hanks bleek uiteindelijk een tegenvaller te zijn, gelukkig was de soundtrack dat niet. Dat Zimmer goed is in opbouw, dat bewijzen bovenstaande tracks, maar hier bewijst hij hier nog maar eens. Het hoofdthema van de film wordt gespeeld als nooit tevoren. Het begint allemaal heel erg rustig, maar de muziek wordt alsmaar luider en luider totdat ze een hoogtepunt bereikt waarvan je als luisteraar van je stoel valt. De hele essentie van de film, het doel, de thema’s, de sfeer, de personages en niet te vergeten de overige muziek, lijken zich samen te ballen in dit stuk, dat in de film als ontknoping wordt gebruikt.
You're So Cool - True Romance (1993)
Samen met wat hulp van Mark Mancina en John Van Tongeren schreef Zimmer een erg eenvoudig maar toch ontzettend aanstekelijk nummer. Je waant jezelf meteen op de Caraïbische eilanden, exclusief de sadistische misdaadbazen die achter je aanzitten.
Charlie Loses His Head - Black Rain (1989)
De eerste samenwerking met Ridley Scott was meteen een schot in de roos. Het gebruik van samples en drumpads was niet nieuw, maar Zimmer wist er wel een extra dimensie aan te geven voor deze film. De effecten zorgden zo voor een toegevoegde waarde bij de spannende scenes en de actiescènes. Het geheel is voorzien van een oriëntaals sausje, doordat hij er regelmatig oosters klinkende tonen doorheen mengt. Niet verwonderlijk, daar de film zich in Japan afspeelt.
'Charlie Loses His Head' begint vol stampende percussie en gaat daarna over in een rustig gedeelte. Aan het eind van deze track (7m00s) hoor je één van de specialiteiten van Hans Zimmer. Een dramatisch stukje muziek dat tijdens de jaren 90 ontelbare keren werd gebruikt in trailers.
Discombobulate - Sherlock Holmes (2009)
De sound die Zimmer koos voor deze remake van een typisch Brits personage van auteur Sir Conan Doyle is op zijn minst opmerkelijk. Je zou verwachten klassieke strijkers begeleidt door een piano, maar het werd uiteindelijk een heerlijke en hedendaagse mengeling van akoestische instrumenten zoals mandolines, gitaren en banjo’s. Voeg daar nog wat etnische Europese klanken aan toe, en je hebt de meest raadselachtige score ooit.
This Land - The Lion King (1994)
Bovenstaande 19 soundtracks verdienden allemaal een Oscar, maar slechts één kreeg er daadwerkelijk eentje. Dat was een terechte keuze, want Zimmer schreef voor The Lion King zijn Magnum Opus. Alle songs op deze soundtrack kent iedereen op deze groene aarde, behalve als je twintig jaar onder een Afrikaanse steen hebt geleefd. De perfecte mix tussen westerse en Afrikaanse getinte muziek.
"Voor mij was het de eerste keer dat ik meewerkte aan een film waarin dieren de hoofdpersonen waren. Ik was gewend om met menselijke emoties om te gaan, maar met beesten had ik weinig ervaring’’, aldus Hans in een recent interview. De welp Simba verliest op jonge leeftijd zijn vader. Hetzelfde overkwam het in Frankfurt geboren muzikale genie. "Ik was zes jaar oud toen mijn vader overleed. Het is een gebeurtenis die ik eigenlijk had weggestopt, maar door deze film kwamen de emoties tijdens het componeren weer terug. Ik beschouw deze muziek dan ook als een requiem voor mijn vader die ik amper heb gekend.’’
Een meesterlijke score van de enige echte King Of Pride Rock!
Toen er ooit aan de componist werd gevraagd of hij slechts één Oscar tijdens zijn hele carrière niet een beetje weinig vond, was dit zijn antwoord: "Ik maak geen muziek om prijzen mee te winnen. Ik componeer omdat muziek door mijn aderen vloeit. Dat is het enige dat voor mij telt".
Veel luisterplezier!
