"Een mens is het vrolijkst als hij ver van huis is." (William Shakespeare)
Down the Road is aan zijn derde seizoen bezig, maar ook al heb je nog niet eerder gekeken: niet missen. Alle aflevering zijn bovendien te bekijken op VRT Nu, dus je kan de geleden schade nog inhalen.
Het idee is simpel: Dieter Coppens gaat met zes mensen op reis met het Syndroom van Down en de camera volgt het wel en wee. Het resultaat is hartverwarmend, confronterend, ontwapenend, grappig, ontroerend en leerrijk. In één aflevering Down the Road worden er door de deelnemers meer zinnige dingen gezegd dan in een heel seizoen van Temptation Island. Daar waar Temptation Island uitlach-tv pur sang is, is Down the road het omgekeerde.
De val lag nochtans open voor de makers. Mensen met het syndroom van Down zijn vaak grappig, en ja je lacht, maar het is een echte lach of een lach van ontroering. Het programma confronteert je met ons eigen dwaasheden, het houdt je een spiegel voor van onze werkelijkheid. Je krijgt grote waarheden op momenten dat je die het minst verwacht. En tegelijk is het feelgood-televisie van de bovenste plank.
In Aflevering zes komt het bonte gezelschap aan in Marokko. Een nieuwe wereld zorgt voor nieuwe problemen, nieuwe angsten en nieuwe ontdekkingen. Wanneer ze een bezoek brengen aan een moskee, fluistert Jamie een probleem in Dieters oor.
Jamie: “Mijn sjarels beginnen te komen.”
Dieter: ”Moet gij terug naar ‘t toilet?”
Jamie: ”Ik peins van wel.”
Dieter: “Mijn god. Waar is het toilet?!"
Uiteindelijk vinden ze een toilet. Na een tijdje komt Jamie terug met het verhaal over een bijzonder toiletervaring.
Om dat te weten te komen, zal je moeten kijken.
Eén / 9 maart, om 20:40 - 21:25 : ‘Down the Road’
