Wie Humo pakweg 20 of 30 jaar geleden las, had een goed blad in zijn of haar handen. Het bewijs: de grootmoeder (!) van mijn eigen partner kocht en las het blad tijdens de pauze tussen de dagelijkse klussen (aardappelen schillen en stof afnemen bijvoorbeeld). Sigaret in de mond en kopje koffie (Douwe Egberts) op tafel. Een kwartiertje om een goed interview of een leerrijk artikel te lezen.
In die tijd verschenen er - en dat weet ik maar al te goed - leerrijke en pittige stukken over het koningshuis. De beste artikels over Boudewijn, Fabiola, Albert en Filip verschenen toen in Humo.
Die tijd is uiteraard al lang voorbij. Vandaag worden stukken van Humo (DPG Media) op de website van De Morgen (DPG Media) geplaatst, met of zonder disclaimer. Onlangs nog een lang stuk over vrouwen en masturbatie. Inderdaad iets voor Dag Allemaal. Sommige oudere journalisten zijn niet echt gelukkig met die evolutie, maar wat zullen ze er aan doen? Binnenkort worden ze op brug- of prepensioen gestuurd.
Interessant is dat een journalist van DPG Media - met een kwinkslag - in een artikel over een geheel ander onderwerp, dat eigenlijk deels over Anthierens ging, een ietwat omfloerste verwijzing plaatste naar dit merkwaardige fenomeen binnen DPG Media. Overigens, de analyse van die journalist is op een ander punt niet correct: de humor van Verhulst lijkt in de verste verte niét op die van De Wever. De analyse van Humo en Dag Allemaal laat ik uiteraard voor zijn rekening. Hij kent het huis immers van binnenuit.
