“Ik eis mijn 11.500 euro voor vijf maanden werk.”
Op 7 november 2022 probeerde Sihame El Kaouakibi, na een lange afwezigheid, weer voor 20 procent aan de slag te gaan als onafhankelijk volksvertegenwoordiger. Ze wilde twee deeltijdse medewerkers aanstellen, waaronder Aimé Schrauwen. Hij, een Antwerpse leerkracht en filosofiestudent met een rechtendiploma, zag dit als een logische stap. "Ik nam op 31 oktober ontslag als leerkracht om als parlementair medewerker te beginnen," zegt Schrauwen in ‘Het Laatste Nieuws’. Dat was niet echt de beste beslissing van zijn leven. "Mijn schulden stapelen zich op," horen we nu. De man wil de Vlaamse overheid aanklagen nadat hij maandenlang zonder loon heeft gewerkt, omdat het parlement El Kaouakibi verbood om medewerkers aan te stellen. Schrauwen stelt dat hij recht heeft op meer dan 11.500 euro. "Die beslissing was juridisch onjuist."
Juridisch onjuist besluit?
Het Uitgebreid Bureau van het Vlaams Parlement, dat verantwoordelijk is voor het dagelijks bestuur, wees echter tweemaal de aanvraag voor de medewerkers af, in november en eind december 2022. Toen El Kaouakibi in januari opnieuw een aanvraag deed, werd deze weer afgewezen. "Maar dat was juridisch onjuist," aldus Schrauwen. "Dit is ook bevestigd door de rechter." Eind maart besliste een Brusselse kortgedingrechter inderdaad dat El Kaouakibi recht had op twee halftijdse medewerkers.
Schrauwen en zijn collega bevonden zich hierdoor in een juridisch vacuüm. Ze waren aangesteld, maar hun tewerkstelling werd tegengehouden door het Vlaams Parlement, totdat de rechter oordeelde dat hun aanstelling toch geldig was. "Ik werkte me arm," zegt Schrauwen. “Ik was daadwerkelijk aan de slag: juridische documenten bestuderen, dossiers opvolgen en parlementaire vragen voorbereiden. Maar de rekeningen stapelden zich op - ik moest mijn sociale bijdragen en huishoudelijke kosten blijven betalen.”
Geen uitkering
"Ik stond geregistreerd als werknemer voor het Vlaams Parlement, dus ik was zogenaamd al in dienst. Daardoor had ik vijf maanden lang geen recht op een werkloosheidsuitkering of OCMW-steun. Wie leeft er zo? Ik werd financieel vermorzeld. Ik kan niet terugvallen op welgestelde familie. Ik werk al mijn hele leven en heb mijn studies zelf betaald." Schrauwen noemt de situatie "ongrondwettig." "Mijn recht op arbeid en de formaliteiten werden miskend." Hij heeft advocaat Wilfried Rauws ingeschakeld. "De volgende stap was een ingebrekestelling tegenover het Vlaams Gewest en de Vlaamse Gemeenschap."
Strijd om schadevergoeding
"Zodra de rechter had beslist dat onze aanstelling wettig was, kregen we onze vergoeding. Maar ik had daarvoor al vijf maanden gewerkt zonder loon. Met een brutoloon van 2.301,97 euro per maand resulteert de rekening in een schadevergoeding van 11.509,85 euro." Het Vlaams Parlement wees de ingebrekestelling echter af. "Het Vast Bureau van het Vlaams Parlement heeft op 6 mei de vordering van de heer Schrauwen tot betaling van een schadevergoeding besproken," meldt de griffier van het parlement. "Het Vast Bureau heeft collegiaal beslist geen gevolg te geven aan deze vordering."
Kosten voor dagvaarding
Schrauwen geeft zich niet gewonnen en heeft zijn advocaat de opdracht gegeven de ingebrekestelling om te vormen naar een dagvaarding. “Het is een onbegrijpelijke situatie. Ik heb mijn baan als leerkracht opgezegd en mijn studies stopgezet voor deze functie, maar nu stapelen mijn schulden zich alleen maar verder op. Om de dagvaarding rond te krijgen moet ik ook nog drie schijven van 1.000 euro betalen aan mijn advocaat. Pas dan kan ik de zaak hopelijk voor de rechtbank brengen. Als alles meezit, zal de rechtbank zich binnen een jaar over de zaak buigen, waarna ik hoop anderhalf jaar later een uitspraak te krijgen over het uitblijven van mijn loon.”
