Onlangs had een Nederlandse man 'Avatar 2' al 100 keer bekeken. Ondertussen zit de man misschien al aan 120 of 130 vertoningen. Het moet zijn dat de film goed is.
Wij bekeken hier gisteren aflevering 5 van de fictiereeks 1985 op VRT: ’Nijvel’. Nijvel slaat uiteraard op de plaats waar de Bende in 1983 een warenhuis van Colruyt bestal. Er vielen ook 3 doden toen.
Voor m’n levenspartner en mezelf was het al de tweede kijkbeurt. Die vijfde aflevering zagen we immers een paar weken geleden al op de RTBF. We weten dus ook hoe de serie afloopt. In Vlaanderen moeten de kijkers nog enkele weken wachten.
Het viel me gisteren opnieuw op hoeveel factuele fouten in de reeks zitten. Dat heeft overigens niets te maken met de stelling van de linkse makers Wallyn en Bouvijn dat het om fictie gaat. Zo verklaart rijkswachter Marc dat de gangsters bij de diefstal van de Colruyt een Saab 9000 gebruikten, terwijl het om een Saab 900 gaat.
Iets later wordt verteld dat een H&K werd gestolen uit de rijkswachtcombi bij die Colruyt van Nijvel terwijl het om een Uzi gaat. Het zijn voor de meeste kijkers misschien details en voor hen is een vuurwapen een vuurwapen. Pistool of revolver? Je schiet er mensen mee neer en dus is er geen verschil. In dit dossier is dat uiteraard niet zo. Details zijn extreem belangrijk. Het is misschien het verschil tussen de zaak net kraken of net niet.
Om een voorbeeld te geven: bij de dubbele moord in de Herdersliedstraat (de ‘Pastoralemoorden’) in Anderlecht werden de hulzen van het pistool opgevangen door een nylon kous over dat pistool. Dat is overigens geen Bendefeit ondanks de insinuatie van de makers. Bedoeling van die nylonkous over het vuurwapen was om de speurders in verwarring te brengen.
Gisteren viel ons hier nog eens op dat de makers een zeer grote fout hebben gemaakt bij het maken van de reeks. Er werd veel te weinig tijd genomen om die zogeheten extreemrechtse organisaties aan de onwetende kijkers uit te leggen: PIO, Gladio, WNP, FJ, Groep G. Voor mijn levenspartner bleef het na die tweede kijkbeurt nog steeds extreem vaag terwijl ze ook al meer dan 30 jaar samenleeft met iemand die lichtjes geobsedeerd is door de misdrijven van die Bende en aanverwante 'extreemrechtse' organisaties.
Er werd dan weer veel te veel stilgestaan - soms letterlijk - bij de relatie tussen Marc en Vicky. Dat levert voor de kijker die geïnteresseerd is in de loden jaren 80 geen enkele toegevoegde waarde op. De verhouding tussen die twee elementen (uitleg van die organisaties en de relatie tussen de hoofdpersonen) is dus verkeerd.
En dan dat feestje bij de minister van Defensie (in het echt VDB dus). Dat was veel te braaf. Zelfs een praatnamiddag van Femma is spannender. Daar hadden de makers de link kunnen leggen naar die seksueel getinte cassettes van Pinon met de vader van Marc die eerder al opdoken bij de Groep G, de aanwezigheid van de minister in de Jonathan en de implicatie van een prins (Albert dus). Een gemiste kans om het verhaal meer binding en diepgang te geven.
Het viel ons tot slot gisteren opnieuw op hoezeer de makers hun visie willen doorduwen: de misdrijven van de Bende kaderen binnen de strategie van de spanning. In aflevering 7 zal Franky zelfs een kind afknallen op de parking van Delhaize in Overijse. Doel? Strategie van de spanning. Dan moeten die makers toch eens uitleggen hoe de diefstal in de kruidenierswinkel Piot van 1982 door diezelfde Bende verklaard kan worden binnen die strategie. Misschien vertelt Robert ‘Alexy' Beijer de onderzoeksrechter over enkele dagen hoe de vork echt in de steel zit.
