De Telegraaf midden februari 1990: “Dat was even schrikken. Verschijnt daar plotseling een ex-prostituée op tv die getuigt dat de Belgische oud-premier Paul vanden Boeynants eind jaren zeventig meedeed aan de 'roze balletten’.”
Dan doet een 41-jarige prostituee ‘Yoko’ haar verhaal op de VTM. Het gaat om de Franse Maud Agnès Madjica Sarr, geboren in Parijs op 13 juni 1948. Op dat moment woont ze in Namen. Sarr werkte ook onder de namen Katia of Mitsouko.
Ze vertelt dat Paul Vanden Boeynants (VDB), procureur Jaspar, de Nijvelse procureur Dêpretre en rijkswachtcommandant Léon François eind de jaren '70 deelnamen aan drugs- en seksfuiven waar cocaïne gesnoven werd en waar ook minderjarige meisjes seksueel misbruikt werden.
De Telegraaf: “Al ruim tien jaar gonst het van de geruchten in België over deze feesten, waar prominenten uit politieke en gerechtelijke kringen cocaïne en mateloze hoeveelheden champagne zouden hebben genuttigd, en zich met minderjarigen bezighielden. De uitspattingen zouden natuurlijk stiekem op video zijn gezet en als chantagemiddel worden gebruikt.”
PV
Uit het PV van Maud Sarr op 7 februari 1989 bij de gerechtelijke politie te Namen:
"Ik herinner me dat in de periode omstreeks 1978 de Brusselse procureur, Jaspar, en VDB deel uitmaakten van het cliënteel van Lydia (Montaricourt)."
"Ik kan u vertellen dat deze personen zich niet tevreden stelden met gewone prostituees, maar ook betrekking hadden met minderjarigen."
"Tijdens de speciale avonden met magistraten en politici werd er cocaïne gesnoven."
"Ik weet dat tijdens dergelijke soirées spéciales Lydia de betrekkingen tussen cliënteel en de meisjes en de minderjarigen op video vastlegde."
“Lydia vertelde dat ze door de opnames nooit in serieuze problemen zou komen want ze hield Justitie in haar macht. Ik geloof als iemands politieke carrière op spel staat, door vertoon van de beelden, er alle belang bij heeft en ook alles in het werk zal stellen om een schandaal te vermijden.”
Toen dit PV in 1989 in het dossier kwam werd het dossier stopgezet.
OPSCHUDDING
De Telegraaf verder: “Met de opzienbarende, eerste publieke getuigenis heeft de 41-jarige Sarr dan ook voor grote opschudding gezorgd. Te meer omdat 'VdB' juist volgende week door een parlementaire commissie wordt gehoord over zijn vermeende aandeel in een al even vermeend staatsgreepplan. En hij zou van die gelegenheid graag gebruik maken om zijn naam te zuiveren en de vele beschuldigingen over banden met extreem-rechtse organisaties en de in de jaren tachtig dood en verderf zaaiende Bende van Nijvel te weerleggen.”
In de Tweede Bendecommissie: “Maud Sarr verklaarde dat er filmopnames van klanten bestonden, welke in het bezit waren van de advocaat Guy François. (Hugo) Coveliers stelt: “Deze bewering werd tot op heden niet onderzocht.”
In die Commissie: “Tenslotte wordt gewag gemaakt van verklaringen die in het kader van dit dossier werden afgelegd door Maud Sarr, een prostituée, op 19 maart 1979, betreffende onder meer een minderjarige die zich bij Montaricourt zou hebben geprostitueerd. De magistraten besluiten dat de confrontatie tussen Maud Sarr en Lydia Montaricourt geen doorgang vond en dat “de vroegere en recente verklaringen van Sarr thans opnieuw (worden) onderzocht”.
MYTHOMANE?
Toen Maud Sarr haar verhaal in 1990 op de VTM vertelde opende het parket van Brussel een nieuw onderzoek wegens schending van openbare zeden. Vanuit gerechtelijk milieu en Franse pers werd Sarr als een mythomane omschreven die waarheid en verzinsels niet meer uit elkaar kan houden. Dat ze tot een progressief milieu zou behoren en dat ze met haar getuigenis helemaal alleen staat en bijgevolg hoogst onbetrouwbaar is.
Paul Vanden Boeynants en zijn zoon hebben klacht ingediend tegen de call-girl Maud Sarr. Iets later komt ook uit dat Sarr betaald werd door VTM voor het interview. Ze kreeg 20.000 frank (500 euro). Sarr zal haar bewering later ook intrekken.
Jean Deprêtre, de procureur des Konings in Nijvel, was woedend en zat zonder woorden. "Het is grof, betreurenswaardig, dom en schandalig. Wat een waanzin! Het is zo grotesk dat ik me afvraag of ik me zal verlagen om het aan te kaarten. Ik ga binnenkort naar mijn officier van justitie en zal eens met hem praten. Ik ken deze prostituee niet en ik weet niet wat haar motieven zijn. Maar toen ik op het parket van Brussel zat, heb ik heel wat bordelen gesloten..."
Jaspar is uiterst kalm: "Nee, ik wil geen houding aannemen. Uiteindelijk kan dit verhaal me persoonlijk niets schelen. Behalve dan dat het volgens mij in de eerste plaats een directe aanval is op de rechterlijke macht en de advocatuur, een poging om het systeem te destabiliseren, georkestreerd door mensen die niet van Franstalige advocaten houden. Volgt u mij? Nee, ik wil geen ruzie met hoeren, letterlijk of figuurlijk. Ik ken deze Sarr Maud! Ze werkte vroeger in een bar in Brussel. Ik meen me zelfs te herinneren dat ze vervolgd werd voor het runnen van een hoerenkast en het verhandelen van gestolen goederen. En volgens mij werd ze zelfs veroordeeld tijdens de hoorzitting op mijn aanraden. Manipulatie? Wraak?"
SARR OPNIEUW ONDERVRAAGD
Onderzoeksrechter Troch geeft op 14 februari 1990 wel opdracht - "gelet de huidige evolutie" - om Sarr opnieuw te ondervragen. Dit verhoor vindt al plaats op 28 februari 1990.
Sarr: "Wat deze (eerder genoemde) personen betreft heb ik reeds voldoende verklaringen afgelegd aan diverse politiediensten met de nodige gevolgen in de pers. Ik verklaar hieromtrent dat hetgeen in de pers is verschenen nopens deze drie personen de waarheid was, verklaring die ik bevestigde voor commissaris Dorpe van het hoog comité van toezicht. Hetgeen ik heb verklaard heb ik destijds zelf gezien. Ik weet dit niet van horen zeggen. Ik herhaal, ik heb die feiten gezien in het appartementsblok Brazilia (Brusilia) te Schaarbeek. Ik heb deze gezegdes ook bevestigd voor de heer onderzoeksrechter Bulthé te Brussel."
INVAL BIJ DH
In de pers werd aangegeven dat onderzoeksrechter Bulthé zijn opsporingen begon met de inbeslagneming van de kopie van het proces-verbaal houdende de ondervraging van Maud Sarr, bij de krant La Dernière Heure. Er wordt in De Standaard aan toegevoegd: “Op eigen initiatief gelastte substituut-procureur Steppé vrijdagavond een nieuw onderzoek naar de seks-fuiven, na
verklaringen van VU-kamerlid Coveliers, die het procesverbaal van de ondervraging van Sarr op de kop had getikt. Indien Steppé zijn oversten had geraadpleegd, was er geen nieuw onderzoek gekomen, want de top van het Brussels parket vond de verklaringen van Sarr waardeloos.”
In die Bendecommissie: “Gijsels schrijft in dit verband dat volgens Coveliers de gerechtelijke politie van Brussel in 1989 een nieuw onderzoek naar de sexfuiven had geopend, maar dat dit onderzoek van hogerhand was stopgezet “op het moment dat de namen van Jaspar en Vanden Boeynants in de processen-verbaai opdoken” (GI, 148). Van zijn kant geeft Gijsels anderzijds zelf ook aan dat ingevolge de lekken in het tweede onderzoek naar de “roze balletten", onderzoeksrechter Bulthé te Brussel vanwege het parket de opdracht kreeg om de zaak opnieuw te onderzoeken, en dat de meeste mensen die in de verklaringen van Maud Sarr en in de terzake opgestelde documenten van de gerechtelijke politie worden geciteerd, met klem ontkennen iets met de “roze balletten” te maken te hebben."
"Hij voegt hier nog aan toe dat door procureur des Konings Dejemeppe een onderzoek werd bevolen naar de wijze waarop de perslekken in verband met de zaak van de “roze balletten” tot stand waren gekomen, en dat Minister van Justitie Wathelet gebruik maakte van zijn injunctierecht en procureurgeneraal Van Oudenhouve vroeg “om een (nieuw!) onderzoek in te stellen naar de roze balletten” (GI, 155)”
WILLY ACKE
Volgens Willy Acke werkte Sarr in de Red Mills. Pooier was ene Miletic Micha. Daarna vestigde ze zich in de Rue de Marché rond 1980. Ze leert Pilarski kennen. Ze bevalt op 20/12/1986. Sarr verlaat Pilarski op 19/6/1987. Hij had haar verplicht gestolen cheques te verhandelen. Voor die laatste feiten krijgt Sarr vier jaar cel. Acke legt ook de link met rijkswachter Martial Lekeu. (lees verder onder de dagboekfragmenten)
In het rapport-Tratsaert staat te lezen dat in oktober 1976 contacten en bijeenkomsten plaatsvonden tussen de rijkswachters Martial Lekeu, Mievis, Maquet, Galetta, Ponchelet en het lid van het Front de la Jeunesse Francis Dossogne. Op een bepaald ogenblik wordt gezegd dat Lekeu in verbinding gestaan heeft met Maud Sarr, wat deze ontkent. Lekeu is de rijkswachter die de weg naar de Bende van Nijvel heeft getoond.
GELOOFWAARDIG?
Maar een essentiële vraag blijft: wanneer Maud Sarr de heren Vanden Boeynants, Deprêtre, Jaspar en François "aanklaagt", is ze dan geloofwaardig? Le Soir: “Men is geneigd nee te zeggen wanneer men opmerkt dat haar versies van de "affaire" tussen 1979 en 90 bij drie gelegenheden werden "verrijkt" met namen. Als we weten dat deze prostituee nog een appeltje te schillen heeft met haar slachtoffers. Als we weten dat ze in 1977 in Brussel werd veroordeeld (18 maanden gevangenisstraf, waarvan 12 voorwaardelijk) voor het knoeien met getuigen en meineed. Ze had een vals alibi gegeven aan een gangster die beschuldigd werd van een overval in Groot-Bijgaarden!”
WALTER DE BOCK
In de door ons ingekeken notities van journalist Walter De Bock over de Roze Balletten staan evenwel elementen die het omgekeerde aangeven. (lees verder onder die nota's)
VEROORDEELD
In 2013 veroordeelde de rechtbank in Marche Maud Sarr tot 18 maanden gevangenisstraf voor het opsluiten van een zeventiger in haar huis gedurende twee jaar. De man was een ex-cliënt van de vrouw.
De rechtbank bevestigde de aanklacht van zorgberoving niet en oordeelde dat "niet was vastgesteld dat de zorgberoving had geleid tot een verslechtering van de gezondheidstoestand van het slachtoffer".
In 2012 brachten advertenties voor prostitutie de politie ertoe om het huis van Maud Sarr in de regio Marche-en-Famenne te doorzoeken. Onderzoekers ontdekten een man van in de zeventig die twee jaar lang was opgesloten in een afgesloten keuken, gedwongen om daar te leven tussen zijn eigen uitwerpselen. De bejaarde man leed aan oogletsel, eczeem en diabetes.
De rechtbank veroordeelde ook de zoon van Maud Sarr tot 200 uur werk voor een reeks aanvallen op de zeventigerjarige.
PILARSKI
In 2017 werken speurders van de cel Waals-Brabant in Adinkerke door op de verklaring van een informant die in 2004 contact opnam met commissaris Johan Vanblaere van de gerechtelijke politie in Veurne. De Morgen: "Volgens de informant biechtte de ex-gangster Patrick Pilarski tegen hem ooit op dat hij de wapens in de nacht na de laatste overval van de Bende, in Aalst op 8 november 1985, verstopte in de woning van zijn vader aan de Moersesteenweg in Adinkerke."
Hij zou ze daarna in de oude zandwinningsput achter het huis hebben gekieperd. De zoektocht levert niets op.
foto Hardwax - Roze Balletten 001 Maud Sarr EP
