Nieuwe richtlijnen druisen flagrant in tegen het basisprincipe van het contactverbod.
Vlaams minister van Werk Hilde Crevits (CD&V) is de eerste die de economische belangen boven die van de gezondheid zet. Ze verhoogt de subsidies per dienstencheque, waardoor die stijgt van 14 naar 23 euro: een lokmiddel om de poetshulpen terug aan het werk te krijgen.
‘Nu kan het ineens wel’, zullen ze in de sector denken. Net voor de coronacrisis kwam die nog op straat om de erbarmelijk lage verloning aan te kaarten. Poetshulpen hebben het niet breed en 30 procent van hun loon inleveren in coronatijden zal voor velen hard aankomen. Crevits lijkt hier met een opportuniteit te komen, maar eigenlijk is het een oneerbaar voorstel. “We hebben besloten om dienstenchequebedrijven die op een veilige manier te werk gaan, extra financieel te ondersteunen", vertelt Crevits bij ‘de Inspecteur’ op Radio 2. Met het extra geld verwacht ze dat de bedrijven investeren in de veiligheid van poetshulpen. En hoe denkt ze dat dan wel te doen?
We vermoeden dat Crevits niet één keer naar de uiteenzettingen van onze virologen heeft geluisterd, anders zou ze weten dat de handschoenen en producten die ze voorstelt, niet helpen tegen de verspreiding van het virus.
Wekenlang worden kinderen, kleinkinderen en familie geweerd uit onze huizen. We zien nog de beelden voor ons van kinderen die hun hulpbehoevende bejaarde oma wilden helpen, maar door de politie uit de woning worden verwijderd. En dus, gaat men nu een vreemde poetshulp laten rondlopen in ons huis en elk voorwerp in huis laten vastpakken?
Wetenschappelijke tests bewezen al weken geleden dat het virus uren, tot dagen kan overleven in de lucht en op voorwerpen.
Wanneer je een fout signaal wil geven aan de bevolking dan is deze van Crevits daar een pijnlijk voorbeeld van. Ze benadrukt evenwel dat niemand verplicht is. Maar als je een vergiftigd snoepje voorhoudt aan het hondenhok, dan komt het hongerige beestje wel naar buiten.
