Waes zwijgt, de Roemeen spreekt.
Vlaanderen werd nooit eerder zo intens gewaarschuwd om niet te drinken en te rijden als dit jaar. Daar heeft de chouchou van de Vlaamse tv – Tom Waes – alles mee te maken. We hoeven er geen spreekwoordelijke tekening meer bij te maken. Kort samengevat: Tom Waes reed in de frisse nacht van 30 november met zijn zatte botten op een botsabsorbeerder, verwondde niet alleen zichzelf, maar ook een Roemeense arbeider en verdween vervolgens in een stilzwijgen zonder beeld.
De Roemeen is weer aan het werk, Waes daarentegen revalideert nog altijd. Hoeveel – en wat – er precies in het bloed zat, komen we niet te weten. Het publiek wordt wandelen gestuurd met ‘de bloedstaal was positief’.
De VRT wringt zich in bochten om hun kijkcijferkanon en nationale propagandamachine niet te verliezen. De openbare omroep stuurt een zalvend persbericht de wereld in: “Samen hebben we beslist dat Tom even niet te zien zal zijn met nieuwe programma’s. Maar in de toekomst, als we ons daar allemaal weer klaar voor voelen, heel graag weer wel.” Nu ja, Waes is geen Bart De Pauw.
Waes sloeg mea culpa, het werd stil. Voilà : “Zo ne goeie hebben wij nog niet gehad.” Geen enkele foto, geen enkel interview, nada. Het is wennen om geen info te krijgen over een man van wie voorheen elk boertje en elk scheetje in beeld werd gebracht. We moeten het doen met de woorden van de Roemeen van de botsabsorbeerder.
De wijze Roemeen
“Het is altijd een feest om ’s nachts te werken aan wegen waar bestuurders als meneer Waes het verkeer opleuken. Je staat op de snelweg, doet gewoon je werk, en plots krijg je een oldtimer cadeau. Jammer genoeg kon ik hem niet houden.” Nu ja, dat zei de Roemeen niet met zoveel woorden. Nee, op de laatste dag van het jaar mocht de krant ‘Het Nieuwsblad’ via het Agentschap Wegen en Verkeer de brave man enkele vragen stellen waarop die schriftelijk antwoordde. Kwestie van de juiste dingen te zeggen - en niet te zeggen - niet waar. We citeren: “We stonden reglementair opgesteld. De botsabsorbeerders zijn er ook voor onze eigen veiligheid. We houden ook ten allen tijde het verkeer achter ons in de gaten. Ik zag de wagen dus aankomen. Ik kon me ‘voorbereiden’ door me goed vast te houden. De klap voelde zwaar aan, maar ze werd goed opgevangen door de botsabsorbeerder.”
De Roemeens arbeider weet een en ander accuraat en ingetogen te kunnen verwoorden: “Op het moment van het ongeval moest ik even bekomen van de klap, maar mijn collega’s hebben snel gereageerd. Ze hebben met de heer Waes gesproken, en ze hebben hem proberen gerust te stellen. De hulpdiensten waren er snel. We stonden allemaal met elkaar in verbinding, en we hebben alles gedaan om hem te helpen. En om vervolgschade met nieuwe ongevallen te vermijden.”
Een warme boodschap
De Roemeen besluit met een warme wijze boodschap voor de Vlaming: “Ik begrijp dat wegenwerken tot onbegrip kunnen leiden bij bestuurders”, aldus de wegenwerker. “Omdat er files kunnen ontstaan. Maar als we ons werk niet zouden uitvoeren, dan zouden er onveilige verkeerssituaties ontstaan. Als u mij vraagt of ik dus een boodschap heb, dan wil ik vooral een oproep doen aan de lezers om extra aandachtig te zijn bij wegenwerken. Voor de veiligheid van jezelf als bestuurder, en ook voor die van de mensen die aan het werk zijn: matig je snelheid, blijf alert, wees hoffelijk, kruip niet onder invloed achter het stuur en laat je niet afleiden in de wagen door wat dan ook.” Mooie, wijze woorden, toch?
Volgens de arbeider maakt het niet uit of je nu een doorsnee bestuurder bent of een bekende televisiepersoonlijkheid: “Wij behandelen iedereen hetzelfde. Dat wil zeggen, we kijken je aan, zuchten diep en denken, waarom kunnen mensen gewoon niet opletten?” Alweer zo menselijk, wijs en mooi. Bij het Agentschap Wegen en Verkeer hadden ze zich geen betere boodschap durven dromen.
Een nachtelijke klucht en een lesje voor de toekomst
De berichtgeving over het hele incident blijft wringen: voer voor discussie. Hoeveel meer ‘bijna-tragedies’ moeten er nog plaatsvinden voordat bestuurders beseffen dat drank en verkeer niet samengaan? En hoe vaak moeten wegenwerkers nog dankbaar zijn dat een botsabsorbeerder levens redt.
(Foto: Kris Van Exel/Photo News)
