Geloof het of niet, maar soms willen ook groene jongens meisjes personen gewoonweg werken met mensen met talent.
“Hou mijn paarse haarkleurmiddel eens vast”, zal Megan Donecker, vaandeldraagster van Diversiteit, Gelijkheid en Inclusie (DEI), gedacht hebben.
Ze heeft namelijk een klacht ingediend tegen het Oregon Department of Forestry. Niet omdat de bomen te weinig CO2 opnemen, maar omdat – hou je vast – er mensen worden aangenomen op basis van hun vaardigheden en niet op hun genderidentiteit. Schandalig, volgens Donecker.
Met de vurigheid van een echte Dungeons and Dragons-speler, een titel die ze trots draagt, diende ze een klacht in tegen haar voormalige baas, Mike Shaw.
Shaw zou hebben gezegd dat hij voortaan ‘de meest gekwalificeerde kandidaten’ voor de baan zocht. Tja, dat is natuurlijk een grove fout in een wereld waar het al lang niet meer draait om wat je kunt, maar wie je bent.
Donecker eiste een intersectionele bril om sollicitaties door te kijken, want gekwalificeerd zijn is zó 2005. Zeker als er 33 genders zijn waar je tegenwoordig uit kan kiezen.
En alsof dat niet genoeg was, gaf Megan ook nog aan dat zes queer medewerkers zich ‘niet veilig’ voelden omdat er geen open conversaties over voornaamwoorden werden gevoerd tijdens de werkuren.
Nu zouden sommige mensen kunnen denken dat het belangrijkste werk in de bossen van Oregon te maken heeft met, je weet wel, bosbeheer, maar voor Donecker stond het welzijn van de pronouns duidelijk bovenaan de prioriteitenlijst.
Tja, het ergste van alles. Onze paarse inclusiesmurf kreeg nog gelijk ook bij Shaw’s superieuren en ze zorgde ervoor dat hij, zoals het een goede ambtenaar betaamt, met betaald verlof werd gestuurd.
Vergeet de sprookjes, we willen echt niet meer weten wat er aan het einde van deze inclusie-regenboog ligt.
