Een dag de witte man niet de schuld gegeven voor alles wat misgaat op deze aardkloot, is een dag niet geleefd volgens vele journalisten.
Maar nu moeten ook de witte robots het ontgelden.
Want waarom zijn schattige robots, zoals onderstaande kerel die je helpt in het dagdagelijkse leven wit en stofzuigerrobots die enkel goed zijn voor het vuil te zuigen zwart?
Puur racisme. Althans dat zeggen wij niet, maar wel journalist van het Amerikaanse online nieuwswebsite The Conversation.
Zijn redenering doet je ogen nog meer rollen dan een achtbaan.
“Het doel van een deel van de robotica dat zich richt op sociale interactie, is om met allerlei verschillende mensen te kunnen praten en hen te helpen. De bedoeling is dat deze machines mensen kunnen bijstaan om zichzelf beter te kunnen helpen. Ze worden al gebruikt om mensen te helpen die autisme hebben, kinderen met speciale behoeften en mensen die moeten revalideren na een beroerte.”
Maar deze robots lijken niet op mensen en praten niet op een manier die laat zien hoe divers onze samenleving is. Als socioloog die kijkt naar hoe mensen en robots met elkaar omgaan, denk ik dat dit een groter probleem gaat worden. Meer kinderen van verschillende achtergronden worden gediagnosticeerd met autisme dan blanke kinderen in de Verenigde Staten. En toch zouden deze kinderen vooral met witte robots kunnen interacteren."
Tenslotte conludeert hij: "Als we robots diverser maken zodat ze beter passen bij de mensen die ervan profiteren, is dat al één ding. Maar wat als we ook verschillende manieren van interactie toevoegen? Door samen te werken kunnen sociale wetenschappers, interactieontwerpers en technici ervoor zorgen dat robots niet alleen minder vaak blank en mannelijk zijn, maar ook gevoeliger reageren op gebaren en aanrakingen, bijvoorbeeld in verschillende culturen.
Dit soort werk belooft mens-robot interactie minder eng en vreemd te maken, vooral voor mensen die hulp nodig hebben van de nieuwe soorten sociale ondersteuningsrobots."
Kortom, waar blijven die roetveeg-robots, Elon?
