Nee, in mijn ogen.
“Het is weer voorbij die mooie zomer”, zong Gerard Cox. In 1973 was dat alweer. Wel, dat hij dat ‘mooie’ er maar aflaat. Niks daarvan. Het rijk van de vrijheid? Vergeet het maar.
En toch is het altijd wel ergens zomer. Dus, niet getreurd, de wereld is een klik van een muis van je verwijderd. Kijk even niet door het raam, maar in de ogen van deze meiden en je brengt de zomer zo in je kamer.
