Het lijkt erop alsof we van de regen in de drop beland zijn. Justitie bracht immers een negatief advies uit over de doorstart van de Brusselse grote moskee. Die werd vorig jaar onttrokken aan de invloed van Saudi-Arabië. Maar onder de nieuwe bestuurders zitten volgens de VSSE, beter gekend als de Staatsveiligheid, 3 spionnen van en voor Marokko.
De Staatsveiligheid wijst concreet drie medewerkers, onder wie een bestuurder, aan als agenten van de Marokkaanse inlichtingendiensten.
Mensen zouden een grote fout kunnen maken en denken dat die Marokkaanse spionnen ongevaarlijk zijn of amateuristisch te werk gaan. Niets is minder waar. Een voormalige agent van de Staatsveiligheid vertelde me ooit dat de manier van werken van deze spionnen erg lijkt op de interne geheime dienst Shin Bet van Israël (ook: Sjabak of Sjien Beet). De gelijkenis gaat meer bepaald over de manier waarop informatie verzameld wordt door de agenten voor contra-terroristische operaties in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Daar gaan de Israëlische spionnen zeer ver in. Zo leven ze letterlijk naast en soms met potentiële terroristen.
De Marokkaanse inlichtingendiensten hebben goed gekeken naar hun collega’s in Israël. Ze kregen zelfs concrete tips. Die performante Marokkaanse diensten hebben trouwens een opmerkelijke voorgeschiedenis. De toenmalige koning Hassan II, die zichzelf bestempelde als een rechtstreekse afstammeling van de profeet Mohammed, was begin jaren 70 immers tot twee keer toe het slachtoffer van aanslagen door afvalligen van zijn eigen leger.
Het antwoord was de oprichting van maar liefst vier inlichtingendiensten: de DGED voor buitenlandse inlichtingen, de DGST voor de binnenlandse veiligheid, het BCIJ voor arrestaties en gerechtelijke onderzoeken en de DRM voor militaire inlichtingen. Deze vier veiligheidsdiensten bestaan nog altijd en krijgen gigantische budgetten. De agenten van onze VSSE kijken afgunstig naar dat fenomeen.
Journalist José Masschelin (die zich vandaag in Frankrijk heeft teruggetrokken op een berg) schreef er in 2015 een goed stuk over in Het Laatste Nieuws. “De Marokkanen zetten vooral in op human intelligence. De 34 miljoen Marokkanen, of tenminste het deel dat trouw is aan de monarchie, zijn het geheime wapen in de strijd tegen landverraders, 'vijanden van de koning' en/of terroristen. Van elke Marokkaan verwacht de koning dat hij/zij permanent alert is en uitkijkt naar vreemde gedragingen of uitspraken van mensen in zijn directe omgeving.” Deze ingebakken sociale controle noemen ze ‘tberguig’. De verklikker een ‘bergag’. Volgens insiders komt meer dan 70% van alle nuttige informatie bij de inlichtingendiensten van burgers die hun ogen en oren openhouden.
Ook in het buitenland is de DGED zeer actief. België, met ondertussen ruim een half miljoen mensen van Marokkaanse afkomst, is een zeer interessant land voor de DGED. Ook hier zijn dus honderen agenten actief en krioelt het van de burgerspionnen. Die kunnen zich hier ongestoord bewegen. En dat is voor een stuk te wijten aan koning Boudewijn en zijn neef Filip.
Koning Filip stelde immers ooit een vraag aan de Marokkaanse koning over een terreurdossier. Hierdoor voelt de Marokkaanse DGED zich nu volgens Masschelin als een vis in het water in ons land. “Gesteund door de hoogste kringen, carte blanche.”
Hiermee trad Filip trouwens in de voetsporen van zijn geliefde oom Boudewijn. Als dank voor de financiële steun die de Saoedische koning Faisal bin Abdoel Aziz tijdens zijn bezoek aan België in 1967 had verleend aan de slachtoffers van de grote brand in het Brusselse warenhuis Innovation, schonk Boudewijn hem in datzelfde jaar het Oosters Paviljoen. Het gebouw zou worden heringericht tot een moskee en cultureel centrum voor de islamitische gemeenschap in België. Vandaag is er nog steeds heibel over deze moskee.
