De toekomst helpt ons gisteren vergeten.
Dit is waar de Fransen zo goed in zijn: een groot verhaal vertellen via la petite histoire. Een praatfilm, zou je het kunnen noemen. Zwaar? Nee, al doet een film over het verwerken van een echtscheiding dat wel vermoeden. Isabelle Huppert schittert in dit portret van een Franse filosofielerares die zichzelf gedwongen ziet haar leven opnieuw uit te vinden.
We volgen Nathalie Chezeaux (Isabelle Huppert) tijdens een heftige periode van haar leven. Haar man blijkt er na een huwelijk van vijfentwintig jaar al geruime tijd een verhouding met een jongere vrouw op na te houden, ze staat op het punt haar job te verliezen en haar dementerende moeder begint langzaam af te takelen. Toch probeert Nathalie tussen alle ingrijpende veranderingen door het hoofd koel te houden en door te gaan. In kleine stapjes probeert ze haar leven opnieuw uit te vinden. Huppert weet op een genuanceerde manier de kwetsbaarheden en het verdriet van haar personage bloot te leggen. De onderkoelde reactie op de mededeling van haar man dat hij haar verlaat voor een andere vrouw – bijvoorbeeld - is zo haarfijn afgemeten, maar de pijn is direct voelbaar en herkenbaar.
Geen film met pistolen en geweren en dwaze achtervolgingen, maar innerlijke explosies en meesterlijk geacteerd.
NPO 2 / 19 juni, om 23:30 – 01:10 : ‘L’avenir’
