Als de banaan hard is en de pruim vochtig, dan moet het hier en nu gebeuren.
Cohabiteren: iedereen doet het. Zelfs deze Vlaamse geestelijke, die volgens het boekje van god celibatair hoort te leven, gaf toe af en toe naar de meisjes van plezier te gaan.
Hoe we het doen, dat hangt af van persoon tot persoon. Sommige mensen zijn nu eenmaal avontuurlijker aangelegd dan anderen. De meesten houden tijdens het honingpotroeren van hun privacy, en doen het achter gesloten deuren en met de gordijnen toe.
Er zijn ook mensen die van een beetje extra spanning houden, zoals de ‘kans op betrapt worden’ bijvoorbeeld. Die gaan dan ergens in het openbaar rimpelstiften, op een plek waar de kans klein – maar niet onbestaande – is dat er plots toeschouwers op het toneel verschijnen. Een jaar geleden waren deze Limburgse altaarpoepers daar nog een mooi voorbeeld van.
En dan zijn er ook nog mensen die het zich geen ene fluit aantrekken, wie of wat er zich in de omgeving bevindt. Als de banaan hard is en de pruim vochtig, dan moet en zal het gebeuren. Enfin, zo’n beetje als de mensch in de oertijd dus: puur geleid door instincten.
Daar is onderstaand koppeltje, op een terras in het drukke New York, dan weer een mooi voorbeeld van.
