Nu de metaforische seksueel misbruikte lijken uit de kast van P. Diddy zijn gevallen, zien we dat faam en pervers gedrag toch vaak hand in hand gaan. In de afgelopen jaren waren we getuige van een indrukwekkende lijst van beroemdheden die veroordeeld zijn voor seksueel misbruik, aanranding en zelfs de exploitatie van minderjarigen.
Namen zoals Harvey Weinstein, R. Kelly, Bill Cosby, Danny Masterson, Roman Polanski en Ian Watkins behoren tot de meest schokkende voorbeelden van gevallen waarin macht, status en rijkdom als excuus gebruikt werden voor seksueel misbruik bij beroemdheden.
Het breken van taboes
Toen de naam Harvey Weinstein in 2017 naar buiten kwam als het gezicht van een reeks beschuldigingen van verkrachting en seksueel misbruik, stond de wereld stil. De Hollywood-magnaat had tientallen jaren ongestoord zijn gang kunnen gaan en werd uiteindelijk in 2020 veroordeeld tot 23 jaar gevangenisstraf. Maar Weinstein was niet het begin – hij was slechts de lont in het kruitvat van wat een wereldwijde ontmaskering van seksschandalen zou worden.
Hetzelfde geldt voor muziek-en tv iconen zoals R. Kelly en Bill Cosby, die jaren gebruikmaakten van hun beroemdheid en macht om jonge vrouwen te misbruiken. R. Kelly, veroordeeld tot 30 jaar gevangenisstraf in 2022, hield een decennialang schimmig netwerk in stand dat jonge meisjes ronselde. Bill Cosby, de ooit geliefde “America’s Dad,” werd in 2018 veroordeeld voor seksueel misbruik, hoewel hij later werd vrijgelaten na een juridische technische fout.
Wat deze zaken zo schrijnend maakt, is dat velen in Hollywood dit gedrag al lang vermoedden of wisten, maar niemand durfde het hardop te zeggen. Ook bij het voorval van P. Diddy komt dit naar boven. De feestjes die hij gaf waren absoluut niet kosjer, en prekend voorbeeld hoe in Hollywood en de muziekwereld de machtigste mannen zich vaak ongestraft gedragen.
Shutterstock
(Bijna)iedereen aan de schandpaal
Het tijdperk van straffeloosheid en het gebrek aan verantwoording te moeten afleggen, stierf toen de #MeToo-beweging tot stand kwam. Daarvoor hadden tv-sterren vrij spel. Die tijd is nu gedaan.
Danny Masterson bijvoorbeeld, bekend als Hyde van That ‘70s Show, maakte jarenlang misbruik van vrouwen terwijl hij zich verschool achter zijn faam en banden met de Scientology-beweging. In 2021 werd hij hiervoor aangeklaagd en kreeg een celstraf van 30 jaar.
Een nog duisterder voorbeeld is Ian Watkins, voormalig zanger van Lostprophets, die in 2013 veroordeeld werd tot 35 jaar cel voor het misbruiken van kinderen en het bezit van kinderporno. Zijn zaak toonde de absolute afgrond van waar iemand met macht en populariteit toe in staat kan zijn, met daden die letterlijk ondenkbaar zijn voor de meeste fatsoenlijke mensen.
Maar niet iedereen krijgt wat hij verdient. Filmregisseur Roman Polanski leeft, ondanks zijn schuldbekentenis in 1977 voor seks met een minderjarig meisje, nog steeds in weelde in Europa, ver buiten het bereik van de Amerikaanse justitie. Zo lang hij daar blijft, kan hem niets overkomen.
Ook de naam van de Britse prins Andrew komt voor in misbruikaffaires. Hij werd beschuldigd van seksueel misbruik door Virginia Giuffre, een meisje dat met hem en Jeffrey Epstein meeging naar het perverse eiland van Epstein. Hoewel prins Andrew een rechtszaak in de VS subtiel schikte zonder schuld te erkennen, blijft het schandaal een smet op het blazoen van het Britse koningshuis.
Shutterstock
De maatschappelijk grijpt in
Naast het feit dat we niet meer zomaar vrouwen mogen betasten, heeft de #MeToo-beweging ook een andere constructieve bijwerking gehad. De maatschappij laat haar zelfhelend vermogen zien als het aankomt op het straffen van seksueel ongepast gedrag. En dat brengt ons bij een andere moderne term: “cancelling” oftewel annuleren.
Net zoals dat Metejoor gecanceld werd door de VTM omdat die aanpapte met de dochter van Koen Wouters, worden handtastelijke beroemdheden tegenwoordig zwaar gestraft door de publieke opinie. Kevin Spacey kan geen filmrol meer krijgen, de muziek van R. Kelly en Lostprophets is nergens meer te horen en films van Harvey Weinstein vinden sneller de vuilbak.
Maar er zijn ook hier uitzonderingen. Neem Michael Jackson bijvoorbeeld. Zijn muzikale grootsheid overstijgt het misbruik dat hij pleegde en plots is de maatschappij veel toegeeflijker. Kijk naar Donald Trump. Die man is onschendbaar als het aankomt op het schofferen van vrouwen. Zijn kiezers vinden het zelfs fantastisch. En als laatste heb je P. Diddy. Hij wacht momenteel zijn proces af maar het is wel zeker dat Holllywood hem te lang ‘off the hook’ heeft gelaten. We zullen nu zien hoe zijn misbruik door het grote publiek ontvangen zal worden.
Shutterstock
