Het is uitkijken naar de documentaire 'Royals at war' van Maud Guillaumin. De reeks zit momenteel in de post-productiefase.
Deze tweedelige documentaire belicht de strategieën die de Europese koninklijke families tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben ingezet bij de opkomst van het fascisme en nazisme.
De monarchieën, alle verbonden door familiebanden, bevonden zich in die periode in het politieke strijdtoneel van Hitler.
De strategie van Leopold III, koning der Belgen tijdens de Tweede Wereldoorlog, is gekend.
Na de capitulatie, 18 dagen later, kwam er op 31 mei 1940 een uitnodiging van Hitler voor een ontmoeting, overgebracht door Otto Meissner en Karl Gebhardt.
Karl Catteeuw, doctor in de Historische Pedagogiek aan de KULeuven: “Leopold was beducht voor slechte reclame, maar wenste toch het bestuur van zijn land te bespreken, en stelde daarom de voorwaarde om de ontmoeting geheim te houden. Leopolds rechterhand, generaal Van Overstraeten, en ook Hendrik De Man schreven dat de koning uitgeput was en erg tegen een confrontatie met Hitler opzag. Op 4 juni antwoordde Hitler dat een incognito ontmoeting voorlopig nog onmogelijk was.”
Na de wapenstilstand met Frankrijk, op 26 juni, liet Leopold zijn eis om geheimhouding vallen, en stuurde hij via Werner Kiewitz een nieuw verzoek voor een ontmoeting aan Hitler, deze keer met een agenda erbij: de terugkeer van krijgsgevangenen en van de schatkist en archieven. Catteuw: “Hitler weigerde, ook al omdat hij geen echte rol meer voor een Belgische koning zag weggelegd, hoewel hij dat enkel aan zijn naaste omgeving aangaf, niet aan Leopold zelf.”
Op 17 oktober legde prinses Marie-José, gehuwd met de Italiaanse kroonprins, contact met Hitler, na drie weken verblijf bij haar familie in Brussel. Ze vroeg opnieuw een onderhoud Hitler-Leopold aan. Hitler stemde toe en gaf een afspraak mee: 27 oktober 1940 in het station van Yvoir, in de trein waarmee hij door België reed, bij terugkeer uit Frankrijk. De afspraak werd echter te elfder ure afgezegd, omdat Hitler dringend naar Italië moest.
Direct werd een nieuwe datum vastgelegd, een maand later, op 19 november 1940, in Hitlers Berghof bij Berchtesgaden.
Catteeuw: “Het gesprek zelf was georganiseerd door generaal Raoul Van Overstraeten, raadgever van Leopold. Aanwezig waren Hitler, Leopold III, Van Overstraeten, Belgisch ambassadeur in Berlijn Jacques Davignon en professor Schmidt, tolk van Hitler. Schmidt maakte notities, en Van Overstraeten, Davignon en Schmidt publiceerden later memoires over de ontmoeting. In het officiële onderhoud, werden geen toezeggingen gedaan. Wel prees Hitler Leopold omdat hij na 18 dagen wijselijk het verzet had gestaakt, hetgeen de Nederlanders en Denen niet hadden gedaan. Hitler zou ook hebben gezegd dat de dynastie in België zou blijven voortbestaan, maar niet gepreciseerd hebben onder welke vorm.”
In Schmidts memoires (maar niet in zijn oorspronkelijke notities) zou Hitler hebben gesproken over een groter België dat tot aan Calais reikte, een 'herstel van het Bourgondische Rijk', aan de hand van een landkaart. Leopold III zou ook gevraagd hebben om te mogen regeren over een deel van België dat grosso modo Antwerpen en Limburg zou beslaan. Hitler wees deze eis uiteraard af.
