De vod van Dublin staat nu al symbool voor mentale veerkracht in de sport.
Geen Mathieu, maar koud en slijkerig. Een ideaal stoempersparcours voor koppige Kempenaar Wout Van Aert. Sport is meer dan een topconditie. Het moet goed zitten in het kopje. Van Aert moest in Dublin twee keer pech incasseren. Eerst raakte hij een paaltje en nadien draaide een vod in zijn derailleur. “De vod van Dublin” is nu al een symbool geworden in de wielersport. Rustig blijven, meteen reageren, oplossen en terugslaan: mentale veerkracht.
“Verliezen door een vod, dat was stom geweest”, was de reactie van Van Aert na de rit. We konden nagelbijtend aanschouwen hoe Van Aert rustig, maar gedecideerd terugliep naar de materiaalpost. Maar mag dat dan, terug lopen? Het reglement luidt als volgt: “De renner die zich nog in de wedstrijdstrook bevindt, mag de wisselstrook vervoegen, op voorwaarde dat hij rechtsomkeer maakt in de wedstrijdstrook en de andere strook binnenrijdt bij het begin ervan zonder zijn tegenstrevers te hinderen." Aangezien Van Aert de materiaalpost nog niet volledig voorbij was, mocht hij zich dus nog omkeren.
Een verloren vod! ?? pic.twitter.com/jDCg4MLQZy
— Play Sports (@playsports) December 11, 2022
Ondertussen zijn er nog andere beelden van het incident opgedoken. Het is de Britse veldrijder Cameron Mason die de beelden deelde op zijn sociale media. Die werd tiende in de uitslag, op net geen minuut van Van Aert, en had een cameraman aan de materiaalpost staan. “En dat ben ik, die probeert er zo weinig mogelijk bij betrokken te geraken”, lachte Mason in zijn tweet. Van Aert heeft dus ook fans in het peloton.
My filmer managed to capture the @WoutvanAert towel issue and then me trying not to get involved ? pic.twitter.com/DiZQwY2FvC
— Cameron Mason (@camerooney_) December 11, 2022
We laten het laatste woord aan Van Aert: “ Ik had niet mijn vlotste wedstrijd. Ik had in het eerste halfuur moeite om het goeie gevoel te krijgen en het parcours technisch onder de knie te krijgen. Net toen ik in de cross kwam, had ik pech. Gelukkig was de cross zodanig zwaar dat ik nog kon winnen.”
