Het was een tenenkrullende eerste aflevering van ‘Over eten’. Uiteraard zou ik zelf nooit kijken naar die onzin, maar mijn levenspartner wel, en aangezien ik nog enkele dagen op de sofa moet slapen wegens stout, leek het me verstandig om mee te kijken. Misschien wordt m’n straf wel met een dag ingekort. Wie weet. La donna è mobile. Qual piuma al vento, muta d'accento e di pensiero. Vooral dat laatste dus.
Over eten is al bezig aan seizoen 4. Gisteren: aflevering 1/8 over het ontbijt.
Kobe (de man die geen witlof lust) en Danira onderzochten hoe belangrijk die voor sommigen eerste maaltijd van de dag is. Kleutertelevisie dus. Neem nu die ‘quiz’ over 4 koffiekoeken. Een appelflap is volgens mij niet echt een koffiekoek, maar dit terzijde. En een donut ook niet. Er lag eigenlijk maar 1 echte koffie- of boterkoek: de klassieke en overheerlijke carré met chocolade en crème (een van mijn lievelingskoeken). En er was ook een eenzame croissant.
Er moest dus geraden worden welke ‘koffiekoek’ het meeste suiker bevat. De vraag is niet helemaal correct aangezien de ene ‘koffiekoek’ meer weegt dan de andere.
Stel dat de donut 20 gram weegt en de appelflap 100 gram. De appelflap bevat misschien 20 gram suiker en de donut 5 gram. Verhoudingsgewijs bevat de donut dus meer suiker (een vierde ten op zichte van een vijfde voor de flap). Iets te moeilijk voor Kobe en Danira allicht. Kleutertelevisie dus.
Uiteindelijk bleek de appelflap het meeste suiker te bevatten. Het moet zijn dat die bakker zijn appelmoes wel erg gesuikerd gemaakt heeft.
Wat hebben we dan uiteindelijk geleerd? Niets, want na dit onnozele onderdeel kwam een vrouw vertellen dat we toch die koffiekoek mochten eten die we het lekkerst vinden. Dat is relatief. Ik spreek voor mezelf: ik eet liever een goede croissant dan een slechte koffiekoek, maar heb toch liever een goede appelflap dan een slechte croissant. Een donut lust ik niet behalve mocht ik bijna sterven van de honger. Onzin dus.
