Leve de angstcultuur.
Tijdens corona kregen we van overheid les in verklikken. Wantrouw je buren. Je kon zelfs een verklikkers-app installeren op je smartphone, die verklikte mogelijk besmette individuen. Een moderne versie van de middeleeuwse ratel, zeg maar. De politie telde met de stadscamera's het aantal pizzadozen om mogelijke verboden feestjes te ontdekken. Corona is alweer even achter de rug – of niet? – maar de reflex om waakzaam te zijn als goede burger is gebleven.
Woensdag schreven we nog over twee Hasseltse kinderdagverblijven die de deuren moesten sluiten omdat een wakkere burger was gaan melden aan de politie dat er nog een poortje openstond.
Vandaag krijgen we nieuws vanuit Londen over een soortgelijk geval van een ziekelijke drang tot burgerplicht. Het Engelse verhaal is zowaar nog hilarische dan het Hasseltse.
Twee azijnpissers hadden tijdens hun wandeling met hun hond namelijk iets vreemd opgemerkt in een café: verschillende mensen die in een donkere ruimte op de grond lagen. De twee hadden vervolgens de politie gebeld, om “een rituele massamoord” te melden. Meteen rukten vijf patrouillewagens uit richting plaats delict. Doch, de rituele massamoord, bleek een gewone yogales te zijn.
We citeren Millie Laws, de 22-jarige yogalerares: “Ik had twee mensen door het raam zien turen. Dat was tijdens de Shavasana, de ontspanningsfase van de les. De leerlingen liggen dan neer, met dekens over zich heen en hun ogen gesloten. Het is dan ook donker in de lesruimte, er brandden enkel een paar kaarsen en theelichtjes. Ik loop dan rond, terwijl ik op mijn trommel sla. Ik had een luchtig topje met brede mouwen aan.”
We proberen een en ander grappig te vinden, maar zijn het dan niet twee voorbeelden van een verzuurde angstcultuur die we opgelepeld kregen/krijgen?
De politie van Lincolnshire liet na het incident weten dat het telefoontje naar het noodnummer werd gemaakt “met de beste bedoelingen”, maar dat alle aanwezigen nog leefden na de yogales. Juist, was dat niet waarmee het pad naar de hel is geplaveid, met goede bedoelingen?
