Een sprookje voor volwassenen.
Tenzij je fan bent van een verfilmd stationromannetje, is er één hele goede reden om naar Pretty Woman te kijken: Julia Roberts. In 1990 – ja zo lang geleden al – was dit de grote doorbraak voor de vrouw met de grote glimlach. Zij is verantwoordelijk voor het succes van een film die niet meer is dan een ongeloofwaardig afgelikt romantisch niemendalletje.
Hoewel het wellicht wat onwaarschijnlijk is dat een vrouw met de looks van Roberts toegewezen zou zijn op het oudste beroep ter wereld, weet zij de toeschouwer vrijwel direct aan zich te binden en voor zich te winnen. Haar brede glimlach en charmante persoonlijkheid maken haar meteen geliefd bij eenieder die haar tegenkomt. Dus ook bij Edward (Richard Gere) die in zijn Lotus de weg aan haar vraagt naar Beverly Hills. Roberts wijst hem de weg, maar...
Omdat Edward niet bepaald soepel met een snelle auto overweg kan, ruilen zij onderweg van plaats en laat Vivian zien hoe je met teveel PK's kunt ‘scheuren’. Bij het luxe Regent Beverly Wilshire hotel aangekomen, waar Edward een penthouse suite huurt, nemen ze afscheid.
Maar, Edward bedenkt zich en nodigt Vivian uit voor de nacht.
De volgende ochtend wordt Edward gebeld dat een zakenrelatie met hem een dinerafspraak wil hebben. Omdat hij niet alleen kan gaan en omdat hij Vivian wel aardig vindt, doet hij haar het aanbod om een week met hem door te brengen voor $3000. Het is het begin van het samenzijn van eerst een nacht, vervolgens een week, en uiteindelijk de rest van hun leven.
VTM / 03 mei, om 20:40 – 22: 40 : Pretty Woman
