Vlaams regeerakkoord zet kwaad bloed in Wallonië.
Nu het lummelduo Vande Lanotte en Reynders van de koning naar huis worden gestuurd, mogen de twee grootste partijen van het land N-VA en PS proberen om een een federale gooi naar de macht te doen. Het werk van Vande Lanotte en Reynders was blijkbaar onvoldoende om de partijvoorzitters De Wever en Di Rupo aan het werk te zetten en dus koos politicoloog nummer één van dit land, zijnde de koning, om twee reserven het veld in te sturen: Geert Bourgeois en Rudy Demotte. Twee ex-minsiterpresidenten van onze gemeenschappen en beiden meesters van het onopvallende compromis. Bourgeois en Bourgeois zijn van die mensen die je eigenlijk koud laten en waarvan je iedere keer weer vergeet dat ze bestaan. Ideaal dus om de kolen uit het vuur te halen. Zij mogen als 'preformateur' de stoel opwarmen voor de 'formateur'. Een beetje tijd kopen dus. Ondertussen mogen anderen van beide partijen het vuur opstoken en van aan de zijlijn de échte mening van partij verkondigen, zonder dat iemand daar echt over struikelt.
Gisteren was het de beurt Ahmed Laaouej, fractieleider van de PS om officieus de officiële mening van de PS te geven. Met de zelfgenoegzaamheid van iemand die er van overtuigd is dat alleen zijn mening de wereld zal redden, vraagt hij zich af of er soms twee N-VA’s zijn. “Aan de ene kant een N-VA die een Vlaams regeerakkoord maakt, waar veel kritiek op komt van de linkse partijen in Vlaanderen. En aan de andere kant dan, zoals een Dokter Jekyll en Mister Hyde, een federale N-VA die juist het tegenovergestelde zou doen?” Hij voegt er aan toe dat er meer verschillen dan gelijkenissen zijn met de N-VA.
Tot slot uit hij de bedreiging aan de twee preformateurs Bourgeois en Demotte dat de PS een progressieve regering willen – wat dat dan ook moge zijn – en het duidelijk is dat er ook kan bestuurd worden zonder de N-VA.
Ondertussen hebben Bourgeois en Demotte laten weten dat ze mekaar graag hebben. Maar of die persoonlijke liefde ons land vooruit zal helpen, valt te betwijfelen.
