In principe is het privébezit van vuurwapens in België verboden. Wapenbezit is echter wel toegestaan voor wie over een vergunning beschikt. Enkel wie veilig met een wapen kan omgaan en een reden heeft om een vuurwapen te bezitten, kan een dergelijke vergunning krijgen.
Er moet volgens de minister van Justitie een onderscheid worden gemaakt tussen enerzijds het dragen van wapens op grond van artikel 14 van de wapenwet, waarbij het (openlijk) dragen van een wapen wordt beoogd, en anderzijds het voorhanden hebben van wapens op grond van artikel 11 van de wapenwet, dat betrekking heeft op het hebben van een wapen bij de betrokkene thuis.
De wapendrachtvergunning wordt door de gouverneur verleend voor een duur van ten hoogste drie jaar. Tot op heden werden 22 geldige wapendrachtvergunningen geregistreerd in het Centraal Wapenregister
In het Centraal Wapenregister worden sinds 2013 jaarlijks gemiddeld een tiental wapendrachtvergunningen geregistreerd. Het Centraal Wapenregister telt op het ogenblik van het antwoord van de minister wel 807.170 actieve vuurwapens, waaronder ook de dienstwapens van de overheid. Op dit ogenblik worden 268.541 wapens gehouden door particulieren op grond van een vergunning. Daarbij moeten echter ook nog de vergunningen op grond van een jachtverlof of sportschutterslicentie worden geteld. Dat aantal kent een relatieve stijging, aangezien het aantal 239.677 bedroeg in 2017, 250.744 in 2018 en 257.831 in 2019.
Op 1 augustus 2020 zijn 60.046 wapens geregistreerd als verloren en 16.291 als gestolen.