Van de Waalse Dutroux tot de Britse Dennis Nilsen en zelfs de Amerikaanse seriemoordenaar Gary Ridgway.
De Schotse Dennis Nilsen had de gewoonte om jongemannen naar hem thuis te lokken. Daar wurgde of vermoordde hij ze, waarna hij seks had met het stoffelijk overschot. Vervolgens bewaarde hij de lijken, om er naderhand nog eens seks mee te hebben. Wanneer ze in te verre staat van ontbinding waren om zijn lusten op bot te vieren, sneed hij ze in stukken en verbrandde hij die. Toen hij in 1983 ontmaskerd werd, gaf hij toe een man of zestien om zeep geholpen te hebben.
De Amerikaan Jeffrey Dahmer ging nog een stapje verder. Hij vermoordde niet alleen zijn slachtoffers om er nadien seks mee te hebben, hij at ze tenslotte ook nog eens op. Of hij injecteerde sommige slachtoffers hun hersenen met zoutzuur terwijl ze nog in leven waren, door eerst een gaatje in hun schedel te boren. Dahmer werd in 1991 in de boeien geslagen, in 1994 werd hij zélf een kopje kleiner gemaakt door een medegevangene.
Harold Shipman was een Britse huisarts die de gewoonte had sommige van zijn patiënten ongevraagd een dodelijke injectie toe te dienen. Toen hij in 1998 ontmaskerd werd, had hij waarschijnlijk zo’n tweehonderdvijftig slachtoffers gemaakt.
Rose West schepte er plezier in om vrouwen mee naar haar huis te lokken, om ze daar te mishandelen tot ze uiteindelijk overleden. Ze werd veroordeeld voor negen moorden, maar de kans is reëel dat ze er meer pleegde.
De Amerikaan Dennis Rader staat bekend als de BTK-moordenaar, wat staat voor: Bind, Torture, Kill. Vastbinden, mishandelen en tot slot doden dus. Dat deed hij tussen 1974 en 1991 bij minstens tien mensen.
Of het nu mannen, vrouwen of kinderen waren: dat maakte voor de Fransman Francis Heaulme niks uit. Zolang hij maar iemand om het leven kon brengen, daar schepte hij het grootste plezier in. In totaal maakte hij minstens vijftig slachtoffers.
Gary Ridgway: de man die aan de lopende band prostituees vermoordde omdat hij ze niet kon betalen. Zijn verhaal deden we HIER al eens uitgebreid uit de doeken.
De Waalse gruwel Marc Dutroux hoeven we u allicht niet meer voor te stellen. Maar al deze mannen – en één vrouw – hebben allemaal een ding gemeen. Ze droegen allen een bril in soortgelijke stijl.
Uiteraard willen we helemaal niet bedoelen dat iedereen met een soortgelijke, rechthoekige bril een seriemoordenaar is. Maar het is wel een opvallende overeenkomst, toch?
