Een spel dat je leert dat het leven geen spel is.
Michael Douglas speelt een harde, rijke en cynische bankier zoals alleen Michael Douglas dat kan, een man die ondanks zijn rijkdom een saai leven leidt. Op zijn 48ste geeft zijn broer Conrad (Sean Penn) hem een cadeaubon voor “the game”. Nicholas neemt het geschenk aan en besluit op zoek te gaan naar het bedrijf dat achter dit realityspel zit. Na lange psychologische en fysieke tests krijgt Nicholas uiteindelijk te horen dat zijn aanvraag niet wordt geaccepteerd. Wat hij niet weet, is dat ‘het spel’ dan al is begonnen.
Vanaf dat moment gaan de grenzen tussen echt en fake vervagen en belandt hij in een rollercoaster van onmogelijke en levensgevaarlijke situaties, waarvan hij niet kan onderscheiden of het in scène gezet is of niet. Het spel richt zich op een traumatische gebeurtenis uit Nicholas’s leven: de zelfmoord van zijn vader die op de dag van zijn dood, net als Nicholas, zijn 48ste verjaardag vierde.
The game maakt het label ‘thriller’ waar en zet je op ouderwetse wijze op het tipje van je stoel.
Het script heeft enkele jaren op de plank gelegen vooraleer het in handen kwam van regisseur David Fincher. Die had eerder Se7en met Brad Pitt gedraaid en was daarmee zo succesvol was, dat The Game met een groter budget kon gedraaid worden dan voorzien. San Francisco levert een adembenemend decor voor een film die je twee uur meeneemt naar een wereld van de verbeelding, die geen verbeelding is, in een spel dat je leert dat het leven geen spel is.
CAZ / 10 maart, om 20:40 - 22:55 : 'The Game'
