Onmogelijke chaos en verbroedering.
Het is 2004, Thailand. Een verwoestende tsunami is in aantocht. De toeristen zijn zich van geen kwaad bewust. We zien een paar typische vakantietafereeltjes, mensen snorkelen, lampionnen zweven in de wind, op de achtergrond hoor je het water komen.
Een gezin gaat op vakantie in Thailand. Eenmaal aangekomen wordt hen verteld dat dit vakantieseizoen het beste seizoen ooit is. Ze krijgen een bungalow met uitzicht op zee, maar als je weet wat er staat te gebeuren, is een kamer met uitzicht op zee verre van ideaal.
The Impossible vertelt een waargebeurd verhaal. Dat maakt de film nog intenser. De tsunami van 2004 zit in ons collectief geheugen, we kennen de beelden van het verwoestende water en het vernielde land. Het gezin Belon, vader, moeder en drie zoontjes, was een van de families die op de bewuste dag verkoeling zocht aan de Thaise kust. Een zonnige kerst veranderde voor hen in een nachtmerrie toen de vloedgolf hen uiteendreef. Als bij wonder ontdekten moeder Maria en zoon Lukas elkaar te midden van de woeste watermassa en samen vochten ze voor elkaars leven. Toen ze eenmaal dit natuurgeweld achter zich hadden gelaten, begon de horror pas echt. Want waar waren de andere familieleden?
De ramp wordt onvoorstelbaar nauwkeurig in beeld gebracht. Je wordt als kijker meegesleurd in een menselijke tragedie die zijn gelijke niet kent. Naomi Watts en Ewan Mcgregor spelen meesterlijk emotioneel, de beelden zijn overweldigend realitistisch. Je voelt de kracht van het water en de radeloosheid van de slachtoffers.
VTM / 08 mei, om 22:05 -00:35 : 'The Impossible'
