Is een nikab een symbool van de vrijheid van de vrouw?
"Het is alsof ik tegen iemand zeg die naar het gemeentehuis wil, dat die zijn broek moet uitdoen", zegt een moslima tegen de Nederlandse NOS. "Dat kan je niet van iemand vragen. De nikab is een onderdeel geworden van wie ik ben." Ook in Nederland wordt het hoofddoekendebat in alle hevigheid gevoerd.
Wie mag er waar een hoofddoek – lees: religieus symbool – dragen? Is een hoofddoek een symbool van vrijheid of juist niet? Nu de Vlaamse kerktorens niet langer een donkere schaduw leggen over het Vlaamse land en de barricades voor de strijd voor de scheiding tussen kerk en staat niet meer hoeven, klopt er een andere godsdienst aan de deur om dit ‘heilig’ principe weer op te geven. Vrijheid, of geen vrijheid, dat lijkt de vraag. Of niet ? Wie in Vlaanderen zijn/haar mening geeft over de hoofddoek, bekent alvast zijn/haar politieke kleur. Het hoofddoeken-debat verscheurt het land in links en rechts.
MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez vindt het niet kunnen dat staatssecretaris van Gelijke Kansen en Diversiteit Sarah Schlitz (Ecolo) een vrouw met hoofddoek heeft benoemd tot regeringscommissaris bij het Instituut voor Gelijkheid van Mannen en Vrouwen. Hij vindt dat indruisen tegen het neutraliteitsbeginsel. Schlitz zegt dan weer dat Haouach is gekozen op basis van haar kwaliteiten. Theo Francken vindt dat een overheid best neutraal is in haar dienstverlening en uitstraling en hoopt dat de moslimgemeenschap zich verzet tegen het lage politieke spel van Groenen. Wat hij daarmee bedoelt, schrijft hij in een niet mis te verstane boodschap op zijn Facebook:
Feiten:
—> Groen is de enige partij die tegen het burqa-verbod vocht/vecht;
—> Groen vecht hevig voor de hoofddoek in de administratie, overal, ook aan het loket;
—> Groen vecht tegen elke verstrenging van de migratiewetgeving;
—> Groen is de eerste partij ooit die een regeringscommissaris aanduidt met hoofddoek en dat dan nog van het Instituut voor Gelijkheid van Man en Vrouw:
—> Groen vecht tegen elke verstrenging van de nationaliteitswetgeving;
—> Groen is de hevigste voorstander van de terugkeer van IS-bruiden en hun kinderen;
Teneur:
Groen is een verbindende partij die vecht tegen polarisatie.
Is het een verplicht nummertje van een partij die oppositie voert? Of is het iets om over na te denken? Aan jou het oordeel.
