Vroeger hadden de mensen nog ontzag voor de mannen in het blauw. En ze durfden niet teveel geintjes uithalen, of ze kregen ervan langs met de matrak. Maar nu?
‘t Was zaterdag nogal een circus in Anderlecht. Adil, die volgens sommige bronnen niet zo’n heel onbekende was voor de politie, sloeg op de vlucht voor een controle. Tijdens die vlucht op zijn scooter botste hij pardoes op een dienstvoertuig. Adil blies zijn laatste adem uit. Adils broeders kwamen daarop massaal op ‘t straat. De politie had Adil vermoord, en daar moest wraak voor genomen worden. Combi’s werden afgebroken, er werd zelfs een dienstwapen gestolen.
Ook in andere steden is er in deze corona-tijden een nieuwe sport ontstaan onder bepaalde bevolkingsgroepen: ‘Spuw eens een agent in zijn gezicht’. Dat levert niet zoveel punten op dan een dienstwapen stelen, maar toch.
Komiek Urbanus vindt het een beetje triest dat de politie tegen dat soort gespuis zo goed als niks mag ondernemen, omdat ze anders zelf aan de schandpaal genageld worden. “Ik ben zeker geen fan van de dictatoriale aanpak zoals in China”, zo vertelt hij in Humo. “Maar ik denk niet dat iemand daar moet proberen een agent in het gezicht te spuwen en er vanaf te komen met een boete van honderd euro. Die kreeg waarschijnlijk de doodstraf, of werd minstens als proefkonijn gebruikt voor het virus. Bij ons wordt daar mild op gereageerd. Spuwen naar flikken is niet zo erg. Als hier een flik wordt aangevallen met een mes, heeft die enkel het recht om terug te slaan met een platgekookte macaroni. Anders wordt het hier een politiestaat...”
