Inception uit 2010 was een kassucces van formaat en een bewijs dat je ook met een origineel idee kan scoren en je niet altijd een sequel, reboot, remake of superheldenepos nodig hebt.
In de sensationele actiefilm van Christopher Nolan, met een budget van maar liefst honderdzestig miljoen dollar, werd vooraf zeer weinig over het plot vrij gegeven. Dom Cobb (Leonardo DiCaprio) en zijn team houden zich bezig met de meest ondenkbare vorm van bedrijfsspionage: ze zijn gespecialiseerd in het binnendringen van de droomwereld van een doelwit om daar waardevolle informatie te ontvreemden of iemand zijn onderbewustzijn te manipuleren. Bijvoorbeeld de code van een safe ontdekken , een bejaarde zijn erfgenamen laten veranderen, belangrijke zakendeals laten afspringen…
Een uitleg tot op een bepaalde hoogte, want het is duidelijk dat Nolan de kijker zelf wou laten puzzelen tot na afloop van de film. De film leent zich na acht jaar nog steeds voor uitgebreide analyses. Zeker over de laatste scène met de draaiende tol. Stopt de tol met draaien, dan bevindt Dom zich niet in een droom. Blijft de tol draaien, dan vertoeft hij nog steeds in dromenland.
Inception eindigde zonder duidelijk te maken of de tol blijft draaien, of omvalt. Gelukkig komt Michael Caine na zoveel jaar met het verlossende antwoord:
"Als ik er ben, is het echt aangezien ik nooit in de droom zit. Ik ben degene die de droom heeft uitgevonden," aldus Caine tijdens een vertoning van de film eerder deze maand. "Toen ik het script voor Inception kreeg, was ik een beetje in de war en ik zei tegen Nolan, 'Ik begrijp niet wanneer het een droom is'. Ik vroeg, 'wanneer is het een droom en wanneer is het de werkelijkheid?' Nolan zei, 'Nou, als jij in de scène zit, is het de werkelijkheid.' Dus dat is het antwoord. Als ik erin zit, dan is het de realiteit. Als ik er niet in zit, dan is het een droom."
Kortom, Dom Cobb bevond zich in de laatste scène in de realiteit en werd zo echt herenigd met zijn kinderen. Droom zacht!
