Ik houd er niet van om over persoonlijke zaken te schrijven. Dat heeft niet zozeer te maken met schroom, maar met de vaststelling dat andere mensen doorgaans interessantere of leukere zaken meemaken. Die andere mensen zijn bijvoorbeeld circusdirecteur James Cooke die gisteren een jonge Vlaming toonde die een grasmaaier op zijn kin liet balanceren, wat uiteraard een hele prestatie is.
Wat een heerlijk leven heeft James toch. Ik kan me voorstellen dat hij na die fenomenale prestatie van de jonge Vlaming aan zijn verloofde over die prestatie verteld heeft. Sommige mensen hebben toch wel alle geluk van de wereld. Maar we gingen het over Delhaize hebben.
Aangezien redacteurs ook af en toe winkelen, maken ze zaken mee die anderen ook zien en meemaken. Het voordeel van een redacteur is dat ze een platform hebben om uiting te geven aan wat ze zien. Nogmaals, ik vind dat de schrijversgilde daar zeer spaarzaam mee moet omgaan, maar af en toe is trop te veel en te veel trop zoals VDB (niet Vandenbroucke maar de politicus die ooit beweerde 'gegijzeld' geweest te zijn) beweerde.
Een supermarkt van Delhaize in de Druivenstreek die spijtig genoeg ooit een βholdupβ van de Bende van Nijvel te verwerken kreeg (een zaak die tot vandaag niet werd opgelost door onze ijverige speurders) is vandaag de parking op de begane grond aan het renoveren. Dat moet uiteraard af en toe gebeuren. De grootgrutter heeft gelukkig nog een dakparking.
Dat is overigens een mooie plaats om te vertoeven. In de verte zie je de kerk van Jezus-Eik (een gehucht van Overijse). Aan de overkant een voormalige garage die in de wandelgangen al eens zonder de minste bewijskracht aan die Bende gelinkt wordt. Kortom, een aangename plaats om de wagen te stallen, zeker als de zon op de kale knikker van die redacteur schijnt. Vitamine D is immers belangrijk om het nieuw coronavirus te bekampen zo men stelt.
Om van die parking naar de winkel te gaan kun je de trap nemen of de lift. Aangezien de coronacrisis de klant noopt - of zelfs dwingt - om een winkelkar te nemen, is die lift de enige logische mogelijkheid om van de dakparking naar de begane grond te gaan en vooral omgekeerd eens die winkelkar gevuld is met de doorgaans toch iets duurdere, maar vaak betere producten van de grootgrutter.
Vandaag was de lift onbruikbaar. In de ruim 20 jaar in het verleden was dat nooit zo, maar precies nu wel. De dakbezoekers werden dus gewoon in de maling genomen. Misschien kunnen ze bij de ingang van de winkel onmiddellijk een bordje hangen met de mededeling dat de winkels van Colruyt en Aldi zich op amper 2 minuten van deze winkel bevinden. Daar is de parking wel toegankelijk.