Roglic mag zijn twee handjes kussen.
“Ik had nog meer vertrouwen gehad als ik hier ook een sprint had kunnen winnen, maar mijn snelheid is zeker nog goed. Het belangrijkste is dat ik op de laatste dag nog altijd zulke goeie benen had. Het is het bewijs dat de conditie heel goed is”, dat zijn de relativerende woorden van Wout Van Aert na de laatste rit in Parijs-Nice. Hij heeft dan net wielergeschiedenis geschreven door ploeggenoot Roglic in het geel te rijden.
Zonder Van Aert geen eindoverwinning voor Roglic, zoveel is duidelijk. De Herentalsenaar reed Roglic eerst de berg op totdat Simon Yates demarreerde. Van Aert, Roglic en Quintana moesten hem laten gaan.
“Toen Simon Yates aanviel, had ik eigenlijk in mijn hoofd al afscheid genomen. Ik kon op dat steile gedeelte van de Col d’Èze bergop echt niet meer mee”, aldus Van Aert na de wedstrijd. “Maar toen ik zag dat Roglic niet kon volgen, dacht ik: ik moet proberen om me hier nog naar boven te vechten. Ik had geen keuze.Misschien dat ik in de afdaling nog kan terugkomen. Maar ik kwam eigenlijk sneller dan verwacht bij Primoz en Quintana. Dan was het zaak om hem naar de finish te brengen. En het was broodnodig (big smile). Ik noem het géén slechte dag van Primoz, maar een mindere dag want we werden nog tweede en derde. Alleen viel hij op het einde wat zonder energie.”
Zonder energie is een understatement. Roglic kon nog amper op zijn benen staan en Van Aert moest hem duidelijk maken dat hij Parijs-Nice had gewonnen. Van Aert had vijftig indrukwekkende – om niet te zeggen historische - kilometers getrapt voor de ploeg die hij naast de gele- ook zijn eigen groene trui schonk.
Wout is klaar voor San Remo, waar hij overigens – in de buurt van - de komende dagen doorbrengt met zijn gezin. Hij gaat het parcours van La Primavera nog een keer verkennen. En het zal nodig zijn, want er rijdt momenteel nog een supertalent rond op twee wielen: Tadej Pogacar. De Sloveen won de Tirreno Adriatico en is ook klaar voor Milaan.
Ach ja, tot slot, het ‘minpuntje’ waar Van Aert het over heeft. Dat hij in de sprint Jakobsen en Mads Pedersen niet kon kloppen. Die kerels kunnen geen berg op. En zij die daar voor geboren zijn - zoals Quintana - liet Van Aert achter.
