De tweedelige reeks over beroepsquerulant Johan Anthierens op Canvas is afgelopen. De mensen die hun superieure licht mochten laten schijnen op deze merkwaardige Vlaamse auteur en journalist gunnen elkaar vandaag evenwel het licht in de ogen niet.
Aangezien we de reportage bewust niet hebben bekeken omwille van de aanwezigheid van die personen - te weten Brigitte Raskin, Tom Lanoye, Marcel Vanthilt, Hugo Camps, marketeer van het jaar Peter Vandermeersch, Joël De Ceulaer, Mia Doornaert, Marc Reynebeau en Karl Van den Broeck - weten we niet precies wie wat gezegd heeft. Het is ook irrelevant aangezien je in plaats van die snuiters te beluisteren en te bekijken beter een paar regels van Johan kan lezen.
Over het Belgische voetbal schrijft Anthierens dit:
"Week aan week draven over onze weiden vreemde snoeshanen met een binnenlands biermerk rond de ribben; elk Belgisch team in de hoogste klasse verenigt een veelvoud aan nationaliteiten, met naast eigen talent Nederlandse, Deense, Duitse, Braziliaanse en Zaïrese falanxen in de weer. Tot daar aan toe, de Europese libero waait naar waar de vetpot wenkt, maar ronduit deprimerend is dat de competitietop door uitsluitend Nederlandse trainers gedirigeerd wordt." (Het Belgische domdenken)
De uitspraken van de 'kenners' en 'vrienden' van Anthierens vielen bij elkaar in slechte aarde. De voorzet werd gegeven door heer Lanoye die in Humo (DPG Media) journalist De Ceulaer genadeloos afmaakte (De ambitie van Joël De Ceulaer reikt hoger dan de Himalaya, zijn talent iets lager dan een cornervlag). Deze laatste gaf in De Morgen (DPG Media) dan weer een kniestoot ter hoogte van het lage kruis van Tom (Beste Tom Lanoye, u bent niet moedig, maar behaagziek. U bent een applausjunkie). Tegelijk kreeg ook Doornaert zijdelings nog een veeg uit de pan.
Johan zou er eens goed om lachen. Zelfs vanuit zijn graf slaagt hij erin om mensen tegen elkaar op te zetten. Arm Vlaanderen...
