Piemels houden niet van gewichtloosheid en kosmische straling.
Ruimtereizen kunnen blijkbaar een stevige impact hebben op de mannelijke astronauten, aldus Amerikaanse wetenschappers volgens een recente publicatie in het wetenschappelijke tijdschrift 'Faseb'. Volgens deze primeur in het onderzoeksdomein werd voor het eerst de invloed van galactische straling en gewichtloosheid op de mannelijke seksuele gezondheid onderzocht.
Galactische kosmische straling, en in mindere mate microzwaartekracht, zou een negatieve invloed hebben op de erectiefunctie van het mannelijke geslachtsorgaan. Wat nog opmerkelijker is, is dat deze erectieproblemen zelfs tientallen jaren na de ruimtereis kunnen aanhouden.
Op aarde worden we grotendeels beschermd tegen kosmische straling dankzij het magnetische veld en de atmosfeer. Maar op de maan, Mars, en de ruimte daartussenin ontbreekt deze bescherming. Astronauten in het ISS (International Space Station) worden gemiddeld blootgesteld aan een stralingsdosis van 5 mSv per week, wat overeenkomt met wat wij op aarde in een heel jaar ontvangen.
De studie - uitgevoerd met behulp van ratten als proefpersonen een jaar lang werden blootgesteld aan een gesimuleerde kosmische straling - toonde aan dat zelfs een lage dosis galactische kosmische straling de oxidatieve stress bij de dieren verhoogde. Dit resulteerde in een verminderde functie van de slagader die de penis van bloed voorziet. De invloed van gewichtloosheid werd ook vastgesteld, maar verdient nog verdere diepgaande analyse.
Wetenschappers benadrukken het belang van het monitoren van de seksuele gezondheid van astronauten na hun terugkeer van ruimtemissies. Er wordt gesuggereerd dat behandelingen met specifieke antioxidanten mogelijk de negatieve impact kunnen verminderen. Kortom, de ruimte lijkt niet alleen een uitdagende omgeving voor de mens, maar ook voor de mannelijke anatomie.
