Alweer een mooi voorbeeld van hoe een rechtszaak helemaal in de soep kan lopen. Duurt het proces wat te lang? Hop, de pletmachine in.
Vlaming Glenn Claus was enkele jaren geleden op zoek naar een betaalbare vierwieler als tweede auto, met liefst ook nog wat karakter én misschien de ambitie om oldtimer te worden. Hij sprong dan ook een gat in de lucht toen hij een BMW 320i Individual van ‘91 vond voor een zacht prijsje. Nagenoeg in perfecte staat, weinig kilometers en letterlijk van een oud vrouwtje geweest: wat wil een mens nog meer?
De auto sliep steeds binnen, tot Claus aan verbouwingen van zijn woonst begon en tijdelijk introk bij zijn schoonouders in Rekkem. Elf maanden lang stond de auto tegen de straat geparkeerd. Twee weken vòòr hij samen met zijn vriendin weer zijn eigen woonst zou betrekken, sloeg het noodlot toe: op een ochtend was zijn BMW plots verdwenen.
Hop, naar de politie natuurlijk. Uit het onderzoek dat volgde bleek al snel dat de auto omstreeks 23u gestolen werd. De auto werd namelijk gespot door verkeerscamera’s. Hij reed richting Moeskroen. Vanaf dan waren de speurders het spoor kwijt.
Zes maanden na de feiten kreeg Claus plots een telefoontje van een Franse pechverhelpingsdienst: ze hadden zijn auto daar staan. Hij sprong onmiddellijk in zijn auto en reed naar Lens, zo’n vijftig kilometer over de Franse grens.
Daar toegekomen, kreeg hij haast een hartstilstand. “Mijn ganse lederen interieur was eruit gehaald”, vertelt Claus ons. “En de aluminium velgen waren verwisseld met stalen exemplaren.” Maar dat was nog niet alles. Toen Claus vertelde dat-ie – uiteraard – de auto weer mee naar huis wilde nemen, kreeg hij een rekening van bijna vijfduizend euro voorgeschoteld. Kosten voor stalling en zo, weet u wel. Claus maakte eens goed van zijn oren, waarna de prijs zakte tot ‘slechts’ 1.500 euro. Maar dan moest hij de auto onmiddellijk weer meenemen.
Hij vertrouwde het zaakje echter niet en reed weer naar huis, waar hij onmiddellijk zijn advocaat raadpleegde. Die startte meteen een proces. Uit het onderzoek bleek dat de Franse politie tal van fouten maakte na het vinden van de auto.
Vorige week, inmiddels drie jaar verder, kreeg Claus het heugelijke nieuws dat hij het proces gewonnen had. Alle kosten voor het takelen en stallen van zijn wagen en nog een fikse boete voor het onbeheerd achterlaten op de openbare weg van zijn voertuig, werden hem kwijtgescholden.
Claus was in de wolken en contacteerde de Franse autoriteiten om af te spreken zijn auto weer op te halen. Toen volgde een nieuwe ontnuchtering. De Franse procureur liet de BMW inmiddels vernietigen: hij vond dat de zaak te lang duurde en de auto lang genoeg in de weg had gestaan.
“Ik zou verder kunnen procederen omdat mijn auto onrechtmatig werd vernietigd”, aldus Claus. “Maar ook dat zou jaren aanslepen en dan nog ben ik niet zeker dat ik een vergoeding zal krijgen. De zaak is bij deze afgesloten en jammer genoeg zie ik mijn BMW nooit meer terug.”
Zo zag de wagen er in betere tijden uit:
