De nieuwe wereldorde van een narcist, die zichzelf ziet als een afgezant van god.
Terwijl de wereld zich nog maar net begon te herstellen van zijn tarief-tsunami, besloot de voormalige vastgoedmagnaat en huidige chef van de Verenigde Staten om een strategische pauze van negentig dagen in te lassen. Europa, dat al in de startblokken stond om terug te slaan, houdt nu wijselijk het kruit droog. Trump noemde dat — en hou je vast — “zeer slim”. Jawel, een zeldzaam compliment uit de mond van een man die zijn eigen spiegel vermoedelijk ook regelmatig feliciteert.
EU kiest voor terughoudendheid — en krijgt daar erkenning voor
Volgens Trump besefte de Europese Unie pas laat hoe hard hij het economisch spel speelt. Tijdens een kabinetsvergadering verklaarde hij dat de EU bereid was tot vergelding, “tot ze zagen wat we met China hebben gedaan.” Het was een waarschuwing, verpakt als compliment: wie Trump onderschat, komt vroeg of laat van een koude kermis thuis. En in zijn visie is het duidelijk — wie verstandig is, wacht.
Toch bleef de ondertoon van wantrouwen overeind. Trump herhaalde tijdens dezelfde vergadering zijn gekende stelling dat de Europese Unie “opgericht is om te profiteren van de Verenigde Staten.” Geen nuance, geen context. Alleen de boodschap dat Washington opnieuw de regels bepaalt.
US Steel: nationale productie als prioriteit
De pauze in de handelsoorlog betekent geenszins dat de Verenigde Staten hun economische assertiviteit opbergen. Dat blijkt ook uit Trumps beslissing om voorlopig een stokje te steken voor de overname van staalgigant US Steel door het Japanse Nippon Steel. “Waarom bouwen ze hier geen fabriek?” vroeg hij zich af. Voor Trump is het duidelijk: Amerikaanse bedrijven horen onder Amerikaanse controle te blijven, en wie zich wil inkopen, moet investeren in binnenlandse productie.
Dat ook Joe Biden zich tegen de overname uitsprak, onderstreept hoe gevoelig het thema ligt. Onafhankelijk van partijgrenzen leeft de vrees dat buitenlandse overnames van strategische sectoren de nationale veiligheid in gevaar brengen. Trumps boodschap is simpel: de Amerikaanse staalindustrie moet opnieuw een wereldmacht worden — niet via overnames, maar via heropbouw.
Tijdelijke wapenstilstand met harde voorwaarden
De opschorting van de tarieven is geen concessie, maar een onderhandelingstechniek. Trump maakte duidelijk dat de komende negentig dagen benut zullen worden om bilaterale akkoorden te sluiten — maar enkel als die voldoende gunstig zijn voor de Verenigde Staten. “Geen goede deal? Dan komen de tarieven terug,” klonk het resoluut.
Minister van Financiën Scott Bessent kondigde aan dat er een formeel onderhandelingsproces wordt opgestart met getroffen landen, waaronder Vietnam. Opvallend is dat Trump zelf actief zal deelnemen aan de gesprekken. Geen traditionele diplomatie achter gesloten deuren dus, maar directe onderhandelingen waarbij de nieuwe god van het Witte Huis de touwtjes in handen houdt.
Een economische koers met politieke lading
Dat de overgang naar een ander economisch model niet zonder frictie verloopt, erkent Trump openlijk. “Er zullen altijd overgangsmoeilijkheden zijn,” zei hij, verwijzend naar de volatiele beurskoersen van de afgelopen weken. Woensdag, toen de markten tijdelijk opveerden, noemde hij zelfs “de grootste dag in de geschiedenis van de markten”. Voor Trump zijn zulke pieken het bewijs dat zijn beleid vertrouwen inboezemt — ook al wijst de bredere tendens op het tegenovergestelde.
In een parallelle ontwikkeling overweegt Trump het Congres om toestemming te vragen om buitenlandse schepen aan te kopen, als tijdelijke maatregel terwijl de Amerikaanse scheepsbouw zich herstelt. Het is een pragmatische beslissing, maar ook een die schuurt met de nadruk op economische zelfvoorziening.
‘Trump Gold Card’: toegang tot Amerika voor de allerrijksten
Een ander opvallend initiatief is de introductie van de zogenaamde Trump Gold Card: een verblijfs- en werkvergunning voor buitenlanders die bereid zijn vijf miljoen dollar neer te tellen. Volgens Trump is de kaart bedoeld voor “mensen die kunnen bijdragen aan de economie.” Daarbij sluit hij niet uit dat ook Russische oligarchen in aanmerking komen. “Sommige zijn heel sympathiek,” voegde hij eraan toe. De maatregel onderlijnt opnieuw Trumps visie op migratie: wie betaalt, is welkom.
Financiële markten reageren verdeeld
De economische wereld reageerde donderdag op twee snelheden. In Europa klommen de beurzen aanzienlijk, met winstpercentages van meer dan 4 procent in Frankfurt en Parijs, en ruim 3 procent in Brussel en Amsterdam. Beleggers interpreteerden de pauze in het tarievenconflict als een teken van stabilisering.
Op Wall Street was de sfeer beduidend minder uitbundig. De Dow Jones verloor meer dan 4 procent, de Nasdaq daalde bijna 6 procent. De markten reageerden onzeker, deels door de onduidelijkheid over de uiteindelijke uitkomst van de onderhandelingen, en deels door de hernieuwde dreiging van tarieven als de onderhandelingen zouden mislukken.
Tussen druk en diplomatie
Trump positioneert zichzelf opnieuw als onderhandelaar-in-chef. Zijn handelsbeleid is geen klassiek protectionisme, maar een voortdurende poging om de internationale regels te herschrijven in functie van nationale belangen. Daarbij wordt druk uitgeoefend via tarieven, onderhandelingen gedirigeerd vanuit het Witte Huis, en wordt zelfs het migratiebeleid economisch aangestuurd.
Of zijn strategie op lange termijn houdbaar is, valt nog af te wachten. De wereld kijkt toe naar kinderachtige bokkensprongen van een narcist. En Europa houdt voorlopig zijn adem in.
(Foto: AI)
