In 1983 overlijdt Leopold III. Hij wordt uiteraard in de crypte van Laken bijgezet bij zijn eerste echtgenote Astrid.
Op dat moment realiseert Laken zich dat er een probleem is: er is imers geen plaats in de crypte voor de tweede echtgenote van Leopold III. Zij zal pas veel later overlijden. Het probleem wordt ook met premier Martens besproken.
De koninklijke crypte bevindt zich in de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken en is de begraafplaats van alle regerende Belgische vorsten en hun echtgenotes, alsook van sommige leden van de Belgische koninklijke familie.
De regering-Martens V (17 december 1981 - 28 november 1985) was een Belgische regering. Het was een coalitie tussen de CVP/PSC (43 en 18 zetels) en de PVV/PRL (28 en 24 zetels).
Het beheer van de praalgraven valt in principe onder direct bevel van de koning zelf, die eigenhandig de crypte beheert namens de leden van het koninklijk huis. De Belgische staat heeft geen autoriteit in de crypte. Wie in de crypte wordt bijgezet, is geen bevoegdheid van de regering. De regering is wel op de hoogte.
Laken zit met een tegenstrijdigheid: Lilian Baels moet in de crypte bijgezet worden. Maar zij wil op het domein van Argenteuil begraven worden. Haar jongste dochter Esmeralda zal hiervoor bij halfbroer Abert II pleiten. Ze gaat ook lobbyen bij de regering in 2002 na het overlijden van haar moeder.
Wat Esmeralda niet weet, is dat eind 1983 al er bijkomende ruimte werd gemaakt in de crypte waardoor er een derde kist bijgezet kon worden onder die van Leopold en Astrid. De aannemer: “De kist van Astrid was na 48 jaar enkel een beetje bestoft. Als je er met je vinger over wreef, kon je het magnifiek zwart Congolees hout zien blinken.”
De beslissing om Baels daar bij te zetten, werd dus toen al genomen door Boudewijn en later uitgevoerd door Albert II. Er werd geen enkele rekening gehouden met de wensen van Lilian en Esmeralda. Bovendien wisten ze niet eens dat de beslissing al genomen was in 1983.
